لذا اگر معبری هم حتی تعبیر خواب کرد باز هم برای ما گمان ایجاد میکند. یک ظنی ایجاد میکند که باید با شرایط دیگر سازگار باشد و الا هیچ حجتی ندارد که انسان طبق او کاری را ترک کند یا کاری را انجام بدهد. باید با نظام ظاهر سازگار باشد. لذا خواب دیدن برای تعطیل حکم عقل نیست. در نظام دینی خواب دیدن با اینکه یک دانشگاه است، یک محضریت و تشرف است اما هیچ گاه خواب دیدن را به قیمت تعطیل حکم عقل قرار ندادند. لذا تمام آنچه در نظام خواب و رؤیا مطرح شده همه تأیید و تحکیم آن نگاه عقلی است. لذا به ما میگویند: اگر خواب خوبی دیدید که مطابق با قواعد بود، این شوق برای شما ایجاد میکند در اینکه آن کار را درستتر و دقیقتر انجام بدهید. اما اگر ترک حکم دینی را به ما در خواب گفتند به هیچ وجه هیچ کسی حق ندارد گمان بد پیدا کند.
شریعتی: اگر خوابی دیدیم در مورد مسأله مهمی که مسأله روز ما هست، میتوانیم بگوییم این فرصت تأمل به ما میدهد؟
حاج آقای عابدینی: یعنی خواب برای ما یک توجه ایجاد میکند. یک تنبه، اما اینطور نیست مطابق این بگوییم: حتماً این میخواهد محقق شود. حتی کسانی که خوابهای زیادی هم میبینند هیچ وجهی برای آنها از جهت شرعی نیست که خواب بعدی آنها حتماً محقق شود لذا آنها خودش ابتلاء و امتحان در نظام الهی است. حتی بعضی خواب زیاد صادق میبینند. همین خواب دیدن زیاد فکر نکنید برای همه کمال است. گاهی خواب زیاد دیدن یک ابتلاء است. یعنی طرف خسته میشود از اینکه خوابهای صادق زیاد میبیند. چون خوابهای صادق او گاهی پیشبینی و پیشگویی یک واقعه سخت برای اوست. وقتی اینها را میبیند زندگی برایش سخت میشود. مثلاً یکی از نزدیکان مبتلا به حادثهای میشود یا برای خودش فلان مسأله پیش بیاید. مثل چشم برزخی است که برای عدهای پیش میآید که این چشم برزخی گاهی یک کمال است و گاهی یک ابتلاء است که این باید مطابقش تأمل کند و خیلی سعه صدر داشته باشد. لذا ممکن است کسی ببیند یک واقعهای را از درون نشان بدهند، درست هم باشد اما این حق ندارد مطابق او نه به کسی بگوید و نه نسبت به آن شخص سوء ظن ایجاد شود، اینها مسائلی است که این هم یک ابتلاء و امتحان است که گاهی انسان مبتلا میشود و باید مراعات کند. اگر کسی رعایت نکند مؤاخذ میشود. اگر کسی با خوابی که دید سوء ظن به کسی پیدا کرد، خیلی سخت است. باید از جهت شرعی مطابق نظام ظاهر باشد و هیچ حجیتی ندارد و انسان مؤاخذ میشود اگر بخواهد مطابق او در ذهنش سوء ظن داشته باشد. ممکن است او را متوجه کنند که حواست باشد ساده لوح نباش! اما حق نداری سوء ظن پیدا کنی مگر اینکه قرینه بیرونی که همه بیابند و قابل ارائه باشد برایت ایجاد شود.