بخش بعدی دعوت به بیعت با خودشان هست. حضرت فرمودند: بیعت کنید. اینطور نبود که حضرت بگوید: مسأله فلان خون نجس هست، حالا بیایید بیعت کنیم که خون نجس هست، مسأله شرعی نبود، مسأله اعتقاد است. مردم دیدند حج آمدند دیگر بیعت چه معنی دارد. این حرف جدید هم یک بیعت جدید می‌خواهد. این سخت است و میثاق غلیط می‌خواهد. این عهد نیاز دارد، آن را نشکنید. پیغمبر ما نسبت به ما حریص است. حریص به هدایت ما هست. لذا همه چیز را سفت و محکم می‌کند. یکوقت اشتباهی برای شما پیش نیاید. آخر عمر شریفشان ثقلین را می‌فرمایند، اینها افتراق ندارد. «لن يفترقا حتّى يردا علىّ الحوض» تا جایی که به حوض کوثر به من برسند. اینها جدا نمی‌شوند. در این قضیه اختلاف نکنید. حضرت فرمودند: با خودم و با علی، بیعت معروفی که امیرالمؤمنین با مردها اینگونه بود، با خانم‌ها پرده‌ای گذاشتند و ظرف آبی گذاشتند و حضرت دستشان را آنجا شستند، سه روز بیعت طول کشید. همه دیدند و اعتراف کردند. بالاترین امر به معروف و نهی از منکر، همین قسمت آخر خطبه بود. حضرت فرمود: این را برسانید. با امام معصوم است که امر به معروف و نهی از منکر شما زنده می‌شود. بزرگترین منکر الهی نفی عصمت و نفی ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) است. از این منکر بزرگتر نداریم. با امیرالمؤمنین معامله کنیم. دست آنها باز است. یا امیرالمؤمنین من اینقدر از دستم برمی‌آید. می‌توانم این را پیشکش کنم. مردم بگویند: امروز عشقی در دلم است، این را زنده نگه داریم. این خودش از عوامل امر به معروف است. ما بچه بودیم در محله‌مان یک حاج آقا صلواتی داشتیم، با دوچرخه دور می‌زدیم و وقتی می‌آمدیم یک صلوات می‌فرستادیم و یک شکلات کوچک به ما می‌داد. این یاد صلوات را در دل ما زنده می‌کرد. کار ما این بود برویم با دوچرخه دور بزنیم. مقصد حاجی صلواتی می‌شد. بدانیم به عشق امیرالمؤمنین می‌شود کار کرد. مادربزرگ‌ها امروز برای نوه‌ها یک کار ویژه بکنند. تلفن بزن و صحبت کن اگر نمی‌توانی آنها را ببینی. عید را تبریک بگو، یا یک هدیه مالی بده. یک تغییر و یک فریاد، منتهی فریاد هرکسی به حسب خودش است. انشاءالله بتوانیم به عشق علی یک قدم برداریم. شریعتی: غیر از این کارهایی که گفتم، برگزاری جشن و کاروان شادی و راهپیمایی، ایستگاه‌های صلواتی و اطعام دادن، دیگر چه کارهایی می‌توانیم بکنیم که در طول سال یاد حضرت باشیم؟ حاج آقای سعیدی: «أَعِينُونِي بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدَادٍ» (نهج‌البلاغه/نامه45) کمک کنید. هرکسی به توان خودش زینت برای حضرت علی باشد. «بوَرَعٍ» تقوا داشته باشیم. «وَ اجتهادٍ» سخت‌کوشی، سراغ تنبلی نرویم. لذا امام صادق می‌فرماید: کسی که دیدید در کار دنیا تنبل است، به آخرتش هم امید نداشته باشید. «وَ عفةٍ» چشمت، گوشت، ذهنت پاک باشد. در چهل حدیث حضرت امام هست که می‌فرمایند: غناء و موسیقی حرام که به گوش آدم می‌رسد، مهمترین چیز برای سست عنصر شدن و دور شدن از تعصبات دینی است. عزم را از بین می‌برد. تو دیگر نسبت به دینت اگر نمازت قضا شود ناراحت نمی‌شوی ولی ماشینت خط بیافتد خیلی ناراحت می‌شوی. «سداد» استحکام و مقاومت، وقتی پیامبر(ص) از اصحاب حضرت حجت می‌گوید، می‌گوید: مثل بنیان مرصوص هستند، مثل کوه می‌مانند. اینقدر پیام تعریف می‌کند می‌گویند: کاش ما از اصحاب مهدی بودیم و از اصحاب تو نبودیم! در باب حجت در اصول کافی این روایات هست.