شریعتی: یعنی عمل کردن با اخلاص، عبادت با اخلاص اگر کار سختی است، یعنی ممکن است تا نزدیکی شرک پیش برود، آنوقت خیلیها ممکن است بگویند: ما عبادت نمیکنیم تا گرفتار نشویم.
حاج آقای سعیدی: منافقین که حضرت امام اسمشان را میبرد، میفرماید: اهل نفاق میشوند. یکی از مسائلی که آدم این مسیر را بدون استاد و بزرگتر برود این است که ترک اصل عمل میکند. میگوید: نماز آن بود که امیرالمؤمنین میخواند. نماز برای آنهاست ما که نماز نمیخوانیم. یا از آن طرف فرق انحرافی میگویند: آقا نماز یک وسیله وصل به خداست و درست هم میگوید. ما وصل شدیم و دیگر لازم نیست نماز بخوانیم. نفس ما را در هیچ وسیلهای رها نمیکند. بدانید ما داریم از معدن علم صحبت میکنیم. کسانی که حرفشان خطا ندارد، افراط و تفریط ندارد، آن ابزار عملکردی که دست ما میدهند دقیق است و خطا نمیکند. اما اگر با تخیل خودم چیدم، اسلام تخیلی و دین تخیلی، حالا که اینطور شد من عمل نمیکنم. حالا که اینطور شد این ترکها و عمل نکردنها بدون نگاه کردن به دست استاد، در هر موقعیتی واجبات را ترک نکن. سعی کن این طرف را حل کنی و نیت را پاک کنی. 1- تمرین کنید و توفیق را از خدا بخواهید. خدایا از من دور کن. اولین پلهای که بزرگان میگویند، از خدا بخواهید این شر شیطان را دور کند «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» یکی از ابزار شیطان ریاست. خدایا این خطوات و چیزهایی که با ذهن من بازی میکند، خدایا از من دور کن.