شریعتی: نکات پایانی شما را بشنویم.
حاج آقای سعیدی: یک نکته از بحث قبل ماند، گفتیم ریا نسبت به ما باید دور باشد. یک خطر بزرگی همه ما را در موضوع ریا تهدید میکند، آن هم برچسب ریا زدن به دیگران است. یعنی هر عبادتی را میبینیم بگوییم: فلانی اهل ریا است. این شیطنت بزرگ شیطانی است. عبادت را کمرنگ میکند، ترس از عبادت ایجاد میکند. طرف عبادت نکردن خودش را با همین مسأله توجیه میکند. اینها خطرناک است. حواسمان باشد بنای ما در مورد دیگران حسن ظن است. انشاءالله مؤمن است و هرکاری را درست انجام میدهد، اما نسبت به خودمان بنا بر سوء ظن است. زبان را باید خیلی کنترل کرد. خیلی از بدبختیهای ما بخاطر نگاه بد و گفتار بد به دیگران است. حرمت مؤمن و آدمها خیلی ارزش دارد، به راحتی برچسب گناه کبیرهای مثل ریا را به طرف میزنیم و عواقبش را نمیشناسیم.
هرکسی که با دشمنان اسلام بیشتر جنگید بیشتر مورد هدف قرار دادند. پیغمبر را تا به عنوان پیغامبر الهی نشناختند، کسی مقابلش نایستاد. ولی وقتی حرف حق زد ایستادند. امام موسی صدر که رحمت خدا بر ایشان باد، فوق العاده بودند. اولاً آگاه بود و خیلی با چشم باز جلو رفت و جنگید. کتابها و داستانهایی که از ایشان نقل شده است، ایشان هم با مردم بود، هم از حیث علمی فوق العاده بود. دشمن دانست که باید کجا دست بگذارد. درجات ایشان عالی است انشاءالله متعالی شود. انشاءالله خدا به ما یاد بدهد از بزرگترها و کسانی که در این مسیر قدم برداشتند یاد بگیریم.
شریعتی: انشاءالله خداند دستمان را از دامن اهلبیت کوتاه نکند و دست ما در دست اهلبیت باشد که راه را گم نکنیم.
«والحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمدٍ و آله الطاهرین»