ما خَیّر زیاد داریم، خیرین مدرسه ساز، خانه ساز، بیمارستان ساز داریم. ولی فقط خودش خَیّر است. باید یک طرح و برنامهای باشد که به نسلهای بعد برسد. یکوقتی مرا به یکی از نهادهایی که کار خیریه میکنند، دعوت کردند. من پیشنهاد کردم و گفتم: سن شما از هفتاد سال به بالاست، چقدر خوب است که بچههایتان هم در این هیأت امنا بیاورید و هرکس بگوید: نایب من این پسر من است، این دختر من است. با رفتن ما خلأ پیش نیاید. به ما فرمودند: تا یک سوم داراییتان را میتوانید وصیت کنید در همان مسیری که دوست دارید. ولی مسئولیتش را به بچههایمان بدهیم. امیرالمؤمنین(ع) موقوفاتی داشت. فاطمه زهرا(س) موقوفاتی داشتند. مسئول و متولی موقوفات امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و فرزندانشان بودند. ما مادرهایی داریم که فوق العاده از نظر حجاب درجه یک هستند. نگاه میکنی دخترش حجاب قابل قبولی ندارد. دخترِ دخترش خیلی جای نقد دارد. یعنی با کمک خدا و با تلاش خودمان نسلی به جا بگذاریم که وقتی رفتیم از ما یاد کنند. در زبان فارسی وقتی کسی میمیرد، میگوییم: فوت شد. در اسلام فوت نداریم. وفات داریم! یعنی جای دیگر رفت. ما با چشممان نمیبینیم، وجود دارد، در عالم برزخ و بعد قیامت میرود که قرآن میفرماید: «إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ» (عنکبوت/64) زندگی واقعی آنجاست. ما به آنجا منتقل میشویم. از عالم برزخ مردهها نگاه میکنند به این عالم و بچههایشان را تماشا میکنند. مخصوصاً شبهای جمعه، صبحهای جمعه، به آنها اجازه میدهند که بیایند به خانوادههایشان سر بزنند. نگاه میکند بچههایش یک گوسفند قربانی میکند، یکی برای امام حسین گریه میکند، یکی سینه میزند، یکی کمک به دیگری میکند. ما برای بچههایمان باید یک چنین تمهیداتی را فراهم کنیم.
شریعتی: انشاءالله به حق این آیات نورانی که خوانده شد و به حق صاحب این ماه که کم کم بوی محرم و خیمههای نورانی عزای سیدالشهداء میآید، همه آنهایی که در آرزوی فرزند هستند، خداوند به آنها فرزند صالح عنایت کند انشاءالله.