شریعتی: انشاءالله همه ما زیر سایه‌ی أباعبدالله الحسین باشیم. این هفته قرار گذاشتیم از شهید محراب، شهید آیت الله مدنی (ره) یاد کنیم. اشاره قرآنی را بفرمایید. حاج آقای سعیدی: خدا این شهید بزرگوار را رحمت کند که به آرزوی خود رسید. ایشان خیلی آرزوی شهادت داشت و خدا این را قسمت او کرد و می‌دانست شهید می‌شود. حتی تاریخ شهادتش هم اطلاع داشت. حالت شهادت ایشان همانند علی (ع) در محراب اتفاق افتاد و ایشان دوست داشت چنین شهید شود. لذا به ایشان شهید محراب می‌گویند. ایشان به دست منافقین به شهادت رسید. از خدا می‌خواهیم برای همه آنهایی که عاشق شهادت هستند، خدایا ما را به مرگ شهادت از این دنیا ببر. یک وجه شبه با یاران أبا عبدالله داشته باشیم، خیلی با هم فاصله داریم ولی به همین اندازه شبیه باشیم. انشاءالله خدا مرگ ما را با شهادت قرار دهد. «فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصِيراً» خداوند نسبت به بنده‌هایش بصیر است و بسیار بیناست. آنچه در قلب‌هایشان هم هست می‌بیند. یکوقت من به یک مسأله آگاهی دارم و اینطور از بیرون می‌بینم. یکوقت می‌گویم: نه، من همه نیت‌ها را هم می‌دانم. خداوند همه نیت‌ها را می‌داند. در این موقعیت‌ها بدانید برای خدا کار می‌کنید. امام حسین(ع) برای خدا کار کرد و ماندگار شد. 1400 سال گذشته همه افرادی که دل به او دادند، پیروز بیرون آمدند. برای خدا کار کنید. در هر موقعیتی هستی، خدایا این حسینی است که تو دوستش داری، عملکرد من به عشق اوست. در راه اوست و او کسی است که خدا اجر محسن را ضایع نمی‌کند. مسیرمان را حسینی انتخاب کنیم. او می‌بیند، برای دیدن غیر او کار نکنیم. فقط برای او کار کنیم.