اما دعای هشتم که دعای بسیار زیبا و بلندی هست، امام سجاد(ع) در 44 مورد خطرهایی که برای ما جدی هست، بلاها و ابتلاءها و ضررهایی که متوجه ما می‌شود یا رذایل اخلاقی که ممکن است برای ما پیش بیاید، از اینها به خدا پناه بردند. 44 مورد هست که از این موارد به خدا پناه می‌برند که من مبتلاء به این صفات و رذایل اخلاقی نشوم. آقا امام سجاد(ع) می‌فرماید: «اللَّهُمَّ إِنىِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ» خدایا من به تو پناه می‌برم از شور و شدت حرص، حرص آدم را زمین می‌زند. «وَ سَوْرَهِ الْغَضَبِ» از تندی و تیزی خشم، وقتی خشم بر انسان غالب شود هیچی را نمی‌شناسد. «وَ غَلَبَهِ الْحَسَدِ» به تو پناه می‌برم از چیرگی حسد، مشکلات کل دنیا این است که ما خیر دیگران را نمی‌خواهیم. می‌خواهیم دیگران را زمین بزنیم. حسد که غالب شود اجتماع در هم کوبیده می‌شود. «وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ» به تو پناه می‌برم از اینکه در صبرم کم بیاورم. صبر من زیاد باشد. «وَ قِلَّهِ الْقَنَاعَهِ» به تو پناه می‌برم که من کم قانع باشم. قناعت را باید خیلی بارور و زیاد کنیم. «وَ شَكَاسَهِ الْخُلُقِ» به تو پناه می‌برم از شدت تندخویی «وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَهِ» به تو پناه می‌برم از اینکه در شهوترانی مُصر باشم. پافشاری در شهوت داشته باشم. «وَ مَلَكَهِ الْحَمِيَّهِ» خدایا به تو پناه می‌برم از تعصبات، بعضی هستند تعصبات بی‌جا دارند. نژاد پرستی قومی و قبیله‌ای دارند. خودخواه و خودمحور هستند. من زیبا هستم، من سفیدپوست هستم. اینکه ملکه تعصب بی‌جا بر من غالب شود به تو پناه می‌برم. یکی از نکات مهم در رابطه با این دعا این است که ما در زندگی‌مان باید مواظب باشیم و یک مقدار خودمان را بیشتر بشناسیم. چه صفات خوبی در ما هست، چه رذایل اخلاقی در ما هست که خیلی مخرب است. امام سجاد در اول دعا می‌گوید: خدایا من به تو پناه می‌برم. یعنی یک چیزهایی است که مُهلک است. انسان را هلاک می‌کند. ویروس خطرناک و سهم مهلکی است. زود آدم را متلاشی می‌کند. ایمان انسان، انسانیت انسان، اخلاق انسان، آخرت انسان و هویت انسان را از بین می‌برد. روح و جان ما را از بین می‌برد. در روایت داریم که پیغمبر ما هر روز به خدا پناه می‌برد. هر روز از حسد، کبر، بخل، عجب و غرور، پیغمبر که شخصیت اول عالم است هر روز به خدا پناه می‌برد. مثلاً در روایت داریم که از امام باقر کسی سؤال کرد: آیا پیغمبر از بخل به خدا پناه می‌برد؟ حضرت فرمودند: بله! هر روز که یکوقت بخل در من نفوذ نکند. از اینکه من خیر به دیگران برسانم در امور مادی و معنوی و امام باقر(ع) فرمود:ما اهل‌بیت روزی دو بار هر صبح و شام از بخل به خدا پناه می‌بریم. باز راوی تعجب کرد، حضرت فرمودند: خدا در قرآن می‌فرماید: «وَ مَنْ يُوقَ شُحَ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (حشر/9) چه کسانی رستگار هستند؟ آنهایی که جلوی بخلشان را بگیرند. الآن صدماتی که فقرا و گرفتارها می‌خورند بخاطر بخل اغنیاء است. بخل هم فقط امور مادی نیست. یک هنرمند هنرش را به دیگران ارائه نمی‌کند. یک دانشمند علمش را در اختیار نمی‌گذارد. اگر همه به همدیگر خیر برسانند، همه مشکلات حل است. همه رستگار می‌شوند. یک عده بخیل میلیاردها انسان را به زحمت می‌اندازند. لذا خدا می‌فرماید: کسی جلوی بخلش را بگیرد رستگار شده است.