شریعتی: چند سال پیش مقام معظم رهبری یک هشداری برای تجملگرایی و اشرافیگری دادند که امروز داریم تبعات آن را میبینیم. یکوقتی ایشان تذکر دادند ماشینهای مدل بالا در خیابان چقدر حسرت و آه در دل مردم به وجود آورد.
حاج آقای فرحزاد: همینطور است. دل شکستنها اثر وضعی دارد. به نزدیکان خودت کمک کن! روایت داریم فرزند آدم پیر میشود و دو چیز در او جوان میشود. هرچه آدم پیر میشود حرص او بیشتر میشود. یکی هم آرزوهای دراز است. در حالات یکی از عرفا نوشته بودند، هرکسی موعظه قشنگی میکرد خوب گوش میداد. گفتند: چطور گوش میدهی؟ گفت: دربارهی یکی از بزرگان نقل میکنند من خیلی موعظه شنیدم، ولی کلام یک کنیز و خادمهای که یک حرف حسابی زد، مهر و محبت و حرص دنیا را از من دور کرد. گفتند: چطور؟ گفت: من مهمان کسی شدم، خادمهای داشت. مقداری نان جو با آب گوارا آورد. پذیرایی مختصری کرد و گفت: اگر یک آب گوارایی بود خوردی و یک نان جو سادهای بود خوردی، تن سالم و امنیت داری، احتیاج به کسی نداری، دیگر خاک بر سر دنیا که اینقدر جوش دنیا و حرص و تجملات دنیا را بخوری. انسان اگر قانع باشد به اقل چیز قانع است و اگر قانع نباشد همه دنیا را هم بدهند حریص تر میشود. اگر شما سلامتی داری، اینقدر آدم ثروتمند هست که ده نوع مریضی دارد. اگر خدا تن سالم داده، امنیت داده، راحتی و خوشی داری، اگر کمترین حداقل را مینوشی و میخوری و شاداب و سرحال هستی، خاک بر سر دنیا که اینقدر غصه دنیا را بخوریم. این جمله این کنیز مهر دنیا را از من بیرون کرد و آرام و قانع شدم. امام سجاد میفرماید: خدایا به تو پناه میبرم از هیجان حرص، حرص حریصها و طمع طماعها. انشاءالله در کسب کمالات و خیر رساندن به دیگران حریص باشیم.