انتظارات امام رضا از ما چیست؟ ما غالباً انتظارات خودمان را از امام رضا مطرح می‌کنیم. من یکبار گفتم: دلم می‌خواهد یکبار مشهد بیایم بگویم: آقا آمدم زیارت کنم برگردم. نیامدم حوائجم را بگویم! ایرادی هم ندارد خودشان گفتند: بیایید حوائجتان را بخواهید. اما من انتظارات امام رضا را فهرست‌وار بیان می‌کنم. اولین نکته که در روایات امام رضا روی آن بسیار تأکید شده بحث عقلانیت و خرد است. چندین روایت داریم یکی این است. فرمود: «لاَ يُعْبَأُ بِأَهْلِ اَلدِّينِ مِمَّنْ لاَ عَقْلَ لَهُ» دینداری که عقل نداشته باشد به درد نمی‌خورد. فرمود: بهترین دوست انسان عقل اوست و دشمن او جهل اوست. فرمود: «یا أبا هاشم العقل هباءٌ من الله» عقل موهبت الهی است. کارهای ما عقلانی باشد. خرافه، سحر و جادو نباشد. با عقل بسنجیم، اگر با عقل سنجیدیم می‌توانیم معتقد به خدا باشیم. خداشناسی و امام شناسی عقلی است. انتظار دوم امام رضا از ما، رفق و مدارا و گره گشایی از کار مردم است. وجود مقدس پیغمبر گرامی اسلام فرمود: همانطور که خدا به من دستور داد نماز بخوانم، دستور داد با مردم مدارا کنم. «أَمَرَنِي رَبِّي بِمُدَارَاةِ النَّاسِ كَمَا أَمَرَنِي بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ» (كافي، ج 2، ص 117) فرمود: در روایت دارد «سلامة الدين و الدنيا في مداراة الناس» (غررالحكم، ص445) سلامت دین و دنیا در رفق و مدارا با مردم است. مدارا غیر از سستی است. غیر از مداهنه است. ما بگوییم: بی حجابی عیب ندارد، بی نمازی عیب ندارد، اگر خمس ندادی عیب ندارد، اگر شما نماز کم خواندی عیب ندارد. این بی مبالاتی است. گاهی می‌خواهیم بگوییم: اسراف بد است، می‌خواهیم بگوییم: سخاوت خوب است، آن را اسراف می‌کنیم. از این طرف می‌افتیم. قناعت خوب است، آن را بخل می‌کنیم. می‌خواهیم بگوییم: مدارا خوب است آن را تبدیل به بی مبالاتی می‌کنیم. رفق و مدارا در سیره امام رضا(ع) موج می‌زند. ایشان در صحنه‌های متعدد، در حوادثی که پیش می‌آمد. تمام وجودشان گره گشایی از مردم بود چه قبل از شهادتشان و چه بعد از شهادتشان.