سید بحرالعلوم غیر از ملاقات‌هایی که با امام زمان داشت، قضیه مهمی دارد که میرزای قمی که هم بحث با سید بحرالعلوم بودند، بعد از اینکه میرزای قمی به ایران می‌آید و مدت‌ها اینجا بوده، یکبار که به نجف برمی‌گردند و سید بحر العلوم را می‌بیند، به سید می‌گوید: چه شد که اینطور خدای سبحان به تو عنایت‌های ویژه کرد؟ سید می‌فرماید: من این را برای شما می‌گویم و برای کسی نقل نکنید. کسی را که امام زمان بغل کرده و در سینه فشرده غیر از این چه توقعی است؟ آیت الله حسن زاده فرمودند: ارتباط با سه تا از علماء در نظام عالم مثال و احضار روحشان خیلی سخت بودند. یکی از آن سه تا سید بحرالعلوم است که در مقام استقراب خدمت به امیرالمؤمنان آنچنان مشغول است که دعوت به او و گفتگو با او امکان پذیر نیست. اینها کمالاتی است که در رابطه با این بزرگوار هست. در وداع ماه مبارک رمضان نکته‌ای را عرض کنم. وداع با ماه مبارک رمضان که از شب قبل از عید فطر بر ما وارد شده و هنوز هم ادامه دارد، این است که انسان حواسش باشد. در زیارات ما هم ذکر کردند که وقتی جایی زیارت می‌روی سعی کنید دلتان را جا بگذارید. یعنی وقتی یادتان می‌افتد یک احساس خوشایندی نسبت به زیارت همیشه برای شما باقی مانده باشد. اینقدر نمانید که خسته شوید و برگردید. لذا در ادعیه وداع دارد که با ناراحتی و فراق این دوری را ذکر کنند. مرحوم آ میرزا جواد آقا می‌فرمایند: اگر واقعاً انسان این حالت را ندارد، این دوری را احساس نمی‌کند، الآن غصه بخورد که چرا این حالت را ندارد. این حسرت خودش برای انسان فراق ایجاد می‌کند. احساس غصه دارد که چرا از ماه رمضان جدا شده است. درست است که در پایان این ماه به ما جایزه داده می‌شود اما جدا شدن از ماه رمضان هم برای انسان دردناک باشد. اگر انسان مدتی در وجودش این احساس را داشته باشد، ماه رمضان با وجود او اجین می‌شود. این تثبیت می‌شود و جز طلب وجود او می‌شود. انسان یاد ماه رمضان که می‌کند یاد خوشی و خوبی‌هایش است. این نکته که الآن غصه بخوریم که چرا غصه نمی‌خوریم. بدانیم که حقیقت ماه رمضان یک زمان زنده است. اگر باور کردیم که ماه رمضان یک موجود زنده‌ و کریمی بوده که با انسان همنشین بوده، جدا شدن از این برای ما سخت است. انشاءالله خدای سبحان ما را با حقیقت ماه رمضان آشنا کند و جلوه جمالی این ماه را به ما نشان بدهد تا عاشق این ماه شویم. از الآن حسرت سال آینده را داشته باشیم که چگونه خودمان را آماده کنیم برای رسیدن به ماه رمضان. بعضی بزرگان مثل مرحوم میرزا جواد آقای ملکی می‌فرماید: بعضی تا شب‌های قدر تمام می‌شد از فردای آن روز خودشان را آماده می‌کردند برای شب‌های قدر سال آینده. چه کنیم که برای شب قدر آینده آماده کنیم؟ شریعتی: «اللهم لا تجعله آخر العهد من صیامنا أیاه فان جعلته فاجعلنی مرحوماً و لا تجعلنی محروما» بهترین‌ها را برای شما آرزو می‌کنم. عید است و دلم خانه ویرانه بیا *** این خانه تکاندیم ز بیگانه بیا یک ماه تمام مهمانت بودیم *** یک روز به مهمانی این خانه بیا انشاءالله خدا را برای همیشه مهمان قلب‌هایمان کنیم. «والحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین»