عامل چهارم دوست خوب است. انسانها در هم تأثیر میگذارند و از هم تأثیر میپذیرند. حدیث داریم دین را از دوست میگیریم. دینش خوب باشد به ما سرایت میکند. فکرش بد و آلوده باشد به ما سرایت میکند. حدیث داریم آدمها را میخواهید انتخاب کنید در هفت جا امتحانشان کنید. بعد از امتحان آنها را به دوستی بگیرید. هفت امتحان برای انتخاب دوست. 1- «المصاحبه» یعنی همنشینی. دو سه روزی با او همنشینی کن، غذایی بخورید. 2- «المعامله» داد و ستد کنید و چیزی به هم بفروشید. دوست را در معامله بشناسید. 3- «و الولایه» این دوستت به ریاست رسید، جواب سلام میدهد؟ حدیث داریم اگر دوستی داشتی بعد از اینکه به ریاست رسید، یک دهم دوست قبلی را رعایت کرد، خیلی آدم خوبی است. این معلوم است ریاست انسان را مست میکند. جواب سلام و وقت ملاقات نمیدهد. یکی هم عزل است، کنارهگیری، به دلیلی این آقای وزیر را کنار گذاشتند. این هم امتحان مهمی است. افراد را متهم میکند چون میخواهد خودش را بری کند. اینجا وقت محک زدن است. همنشینی، داد و ستد، ریاست، کنارهگیری، «والغناء و الفقر» یکی در ثروت و یکی در فقر آدمها امتحان میشوند. پولدار شد چه حالتی دارد و فقیر شد چه حالتی دارد. اینها آزمونهایی برای انتخاب دوست است. امیرالمؤمنین فرمود: دوستان دو دسته هستند، یکی دوستان قابل اعتماد و یکی دوستان ظاهری، چشمهایتان را باز کنید. یکباره میبینی چشمت را باز کردی و معتاد شدی. جزء یک گروه راهزن شدی. آلوده شدی. به قول حاج آقای قرائتی اول میگوید: سیگار بکش و بعد هروئینی میشود. اول با یک آلودگی کم شروع میشود.