ما دوازده میلیون جوان داریم که وقت ازدواجشان گذشته است. من نوزده سالگی ازدواج کردم ولی پشیمان هستم که باز هم دیر ازدواج کردم. سن ازدواج خیلی بالا رفته است. جبرئیل به پیغمبر گفت: میوه وقتی میرسد باید چیده شود. قبلش خام و ناپخته است و بعدش هم فاسد میشود. 18 تا 25 سالگی بهترین سن ازدواج است. رسانه، مراجع و علما، مسئولین، حکومت ما باید فکری برای ازدواج جوانها بکنند. مهمترین مشکلی که در امر ازدواج است جدا از مشکلات اقتصادی و بیکاری و مسکن، یکی از مهمترین مشکلاتی که دست ما هم هست سختگیریهای دختر و پسر و خانوادههای آنها هست. انتخاب مورد ازدواج یک پروژه است. در روایت داریم «إِذَا جَاءَكُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ خُلُقَهُ وَ دِينَهُ فَزَوِّجُوهُ» (كافى، ج 5، ص 347) یکی از رفقای ما میگفت: شاید پنجاه مورد برای برادرم خواستگاری رفتیم، هرجا رفتیم گفتند: داماد چقدر پول دارد؟ مدرکش چیست؟ قیافه چطور است؟ یکی نپرسید: اخلاق و ایمان دارد و نماز میخواند؟ ما روی آدمیت طرف فکر نمیکنیم. حتی انسان با یک مسیحی غیر مسلمان هم ازدواج کند ولو خوش اخلاق است، میتواند زندگی کند. بعضی از علما و فقهای ما ازدواج با اهل کتاب را جایز میدانند، غیر دائم هم که همه جایز میدانند. انسان اگر مسلمان نباشد ولی با اخلاق باشد، میشود زندگی را جمع کرد ولی اگر مسلمان باشد و اخلاق نداشته باشد نمیشود زندگی کرد. اخلاق شرط مهم است و بعد هم دینداری است. اگر اخلاق داشت، با تقوا بود آزار و شکنجه نمیدهد و خلاف نمیکند. پیغمبر ما فرمود: بهترین ازدواجها کدام ازدواج است؟ برترین و بهترین ازدواجها آن است که در آن سختگیری نباشد. تشریفات و تجملات را کنار بگذارید و آسان بگیرید. یکی از بستگان دور ما، چهل سال قبل گفت: من همه چیز میخرم ولی آینه و شمعدان نمیخرم. تمام فامیل بر علیه من قیام کردند! مبلمان چنین، یخچال چنان، چه کسی این را گفته است؟! به اندازه باشد و باعث زحمت دیگران نباشد. بهترین ازدواج، آسانترین ازدواجهاست. پیغمبر ما فرمود: «أنا و اتقیاء من امتی بُرآءُ من التکلف» من و کسانی که تقوا دارند، یعنی دین دارند و پیرو پیغمبر هستند، از تکلف بیزاریم.