"من کویرم لب من تشنه ی باران علی ست" بی پناهم،سرِمن بی سر و سامان علی ست شب قدر است ملائک همه در تسبیح اند شکر لله که لبم مست و غزلخوانِ علی ست شده بیمارْ دلم از غمِ دوریِ نجف دل من منتظر نسخه ی درمان علی ست روز محشر که همه،خلق پریشان هستند من امیدم،همه بر شیوه ی احسان علی ست بی گمان لطف خدا شامل حالم شده باز چون که شعرم شده مهمان،به سر خوان علی ست سروده شده در شب قدر رمضان المبارک۱۴۴۱ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ ارسالی کاربران کانال https://eitaa.com/samtekhodababaali