🚦مسابقه ی کم نیاوردن جریانی در کشور احیای هویت زن در جامعه را در جا نماندن از تمام عرصه هایی که مرد حضور دارد می بیند. اسمش واقعا کم نیاوردن است. فریاد می زند ببینید زن هم توانست! ببینید زن کم نیاورد! زن را دست کم نگیرید! جنبه اثباتی هویت سازی زن در این جریان چشمش به مرد است. مرد هر کجا پا بگذارد زن هم الا و لابد باید خودش را در این حوزه نشان بدهد. و هر جا خودی نشان ندهد، احساس ضعف می کند. حتی اگر مرد اگر پایش را کج گذاشت هر طور شده باید زن هم پایش را کج بگذارد و عقب نماند. فمینیست ها سالها با جامعه مردسالار مبارزه کردند. با این که مردها بر اریکه هنجارسازی بنشینند مقابله کردند. و سالها از حقی که احساس میکردند تمام و کمال در اختیار مردان است، و زنان از آن بی بهره اند شکایت کرده و میکنند. آن حق که از زنان دریغ شده، مهم ترینش، امکان برابر حضور اجتماعی است. اما همین حین که برای شکست سلطه‌ی مردان در نظام ارزش گذاری اجتماعی تلاش می کردند، خود برای احقاق حقوق پایمال شده، مردانه نگریستند. هر جایی که پرچم مرد بالا رفت، زن هم باید با عجله سر برسد و تا دیر نشده خودش را دست کم به خودش ثابت کند. حتی اگر مرد وارد عرصه هایی شده باشد که معلوم نیست برای خود او هم فضیلتی به شمار آید. قبلا ذوق زدگی صدا و سیما را در گزارش راننده تریلی زن، و مصاحبه با دختران مکانیک و .... دیده بودیم. مسابقه دست فرمون از شبکه نسیم اما، تجربه دیگری از این تکاپو برای مرد شدن است. این بار زنها مستقیما و بدون واسطه با مردها هم مسابقه میدهند. رانندگی خوب زن فی نفسه محل اشکال نیست، چه بسا که مهارت ویژه رانندگی هم امری مختص به مردان نباشد که در حصار مردان بماند و زن ها را به مردوارگی متهم کنیم. اما نه تنها برای زن فضیلت نیست، بلکه فوریتی هم ندارد. حالا زنی بتواند در رانندگی دست کمی از مردان نداشته باشد. خب؟ ثم ماذا؟ بعدش؟ چه فضیلتی است؟ چه اصراری بر نمایش این رقابت بی فایده است؟ اصرار و پا فشاری بر کم نیاوردن زن از مرد، حرکت جامعه زنان در مسیر مردانه است. دست کم مسیری که مردها پیش تر از زنان قدم به عرصه گذاشتند. زن در این میان نه تنها نمی تواند جنبه های اجتماعی استعدادهایش را در جای صحیح تر به رخ بکشاند، بلکه روز به روز از بازیابی هویت اختصاصا زنانه اش نیز دور می شود. این برنامه‌های سرگرم کننده ی دوران مدرن، کمترین آسیبش این است که خواهش های جامعه زنانه را از خودش و غیر خودش، براساس اولویت های واژگون ترتیب می دهد و همواره این از خودبیگانگی، زن را از رهیافت به هویت ها و فضیلت های اصیلش دورتر می گرداند. بزرگترین اشکال این است: زن برای بازیابی هویتش، به مرد نگاه میکند. این اجازه استقلال و طیب خاطر را از زنان در انتخاب ها میگیرد. خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش و نماند هیچش الا هوس قمار دیگر... 🚺 @Sanaa_ir