♦️تقیه از خود مونی ها و دوستان جاهل! (خاطره ای از شهید مطهری) 🔻در سالهاى اقامتم در حوزه علميه قم كه افتخار شركت در محضر درس پرفيض مرحوم آيت ‏اللَّه آقاى بروجردى (اعلى اللَّه مقامه) را داشتم، يك روز در ضمن درس فقه ، حديثى به ميان آمد به اين مضمون كه از حضرت صادق عليه السلام سؤالى كرده ‏اند و ايشان جوابى داده ‏اند. 🔻شخصى به آن حضرت مى ‏گويد: قبلًا همين مسئله از پدر شما امام باقر عليه السلام سؤال شده، ايشان طور ديگر جواب داده ‏اند، كداميك درست است؟ حضرت صادق عليه السلام در جواب فرمود: آنچه پدرم گفته درست است. 🔻بعد اضافه كردند: انَّ الشّيعَةَ اتَوْا ابى مُسْتَرْشِدينَ فَافْتاهُمْ بِمُرِّ الْحَقِّ وَ اتَوْنى شُكّاكاً فَافْتَيْتُهُمْ بِالتَّقِيَّةِ يعنى شيعيان، آن وقت كه سراغ پدرم مى‏آمدند با خلوص نيت مى ‏آمدند و قصدشان‏ اين بود كه ببينند حقيقت چيست و بروند عمل كنند، او هم عين حقيقت را به آنها مى ‏گفت. ولى اينها كه مى ‏آيند از من سؤال مى ‏كنند قصدشان هدايت يافتن و عمل نيست، مى ‏خواهند ببينند از من چه مى ‏شنوند و بسا هست كه هرچه از من مى ‏شنوند به اين طرف و آن طرف بازگو مى ‏كنند و فتنه بپا مى ‏كنند. من ناچارم كه با تقيّه به آنها جواب بدهم. 🔻چون اين حديث متضمن تقيّه‏ از خود شيعه بود نه از مخالفين شيعه، فرصتى به دست آن مرحوم داد كه درد دل خودشان را بگويند. گفتند: «تعجب ندارد، تقيّه‏ از خودمانى مهم‏تر و بالاتر است. من خودم در اول مرجعيت عامّه گمان مى ‏كردم از من استنباط است و از مردم عمل، هرچه من فتوا بدهم مردم عمل مى ‏كنند. ولى در جريان بعضى فتواها كه برخلاف ذوق و سليقه عوام بود، ديدم مطلب اين طور نيست.» 🔻البته نوع تقيّه ‏اى كه در متن حديث است با نوع تقيّه ‏اى كه ايشان فرمودند يكى نيست، دو نوع است. آن نوع تقيّه كه در حديث است به محيط روحانى ما اختصاص ندارد، در همه جاى دنيا معمول است و چاره ‏اى از آن نيست. 🔻ولى نوع تقيّه ‏اى كه در محيط روحانى ما معمول است از اختصاصات طرز تشكيلات ماست كه اخيراً پيدا شده است! ايشان هم به يك مناسبت كوچكى خواستند درد دل خود را اظهار كنند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (مشكل اساسى در سازمان روحانيت(ده گفتار))، ج‏24، ص: 500-499- با تلخیص و ویرایش- شهید مطهری —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷