🍃بسمه تعالی 📝 در سوم ذی الحجة ۱۳۷۶ هجری قمری از تهران، به یکی از دوستان ارسال داشته است. ✍ تصدقت شوم! برادر جان! انسان نباید از نافرمانی و غفلت و خلاف مراقبه عمل کردن، نومید از سیر الی الله گردد؛ زیرا اگر روی از آن سو برگیریم، به کجا می توان روی کرد؟! علاوه بر این که خودش می‌داند که ما ضعیفیم و سراپا جهل، به طبق ضعف و جهلمان با ما معامله می‌کند. این همه که در قرآن شریفش، داد از غفاریت خـود می‌زند، بـرای چیست؟ مگر جز برای آن است که آگاه به حال ما بوده که از روی نادانی، مخالفت او خواهیم کرد. همین بس که خودش نام ما را به انسان تسمیه فرموده، در مواقعی که نافرمانی و جهل ما را متذکر می‌شود. اگر خیال ناامیدی برای انسان دست دهد، باید بداند که از شیطان است والّا با کریمان، کارها دشوار نیست؛ هر وقت آن لعـيـن بـه سراغت آمد بگو: ✴️ آن قدر حلقه زنم بر در میخانه‌ی دوست ✴️ تا کـنـد صـاحب میخانه به رویم در بـاز 📝 نامه حضرت استاد سعادت پرور(ره) به یکی از شاگردان. 📒رسائل عرفانی صفحه ۲۲۶ https://eitaa.com/daftaremarefat