دیوان حافظ غزل 328.pdf
136.9K
دیوان حافظ، غزل 328 ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش‏ پیوسته در حمایت لطف اله باش‏ از خارجی هزار به یک جو نمی خرند گو کوه تا به کوه منافق سپاه باش‏ چون احمدم شفیع بود روز رستخیز گو این تن بلا کش من پر گناه باش‏ آن را که دوستی علی نیست کافر است‏ گو زاهد زمانه وگو شیخ راه باش‏ امروز زنده‏ام به ولای تو یا علی‏ فردا به روح پاک امامان گواه باش‏ قبر امام هشتم و سلطان دین رضا از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش‏ دستت نمی رسد که بچینی گلی ز شاخ‏ باری به پای گلبن ایشان گیاه باش‏ مرد خدا شناس که تقوی طلب کند خواهی سفیدجامه وخواهی سیاه باش‏ حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن‏ وآنگاه در طریق چو مردان راه باش‏ 💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏‏💠کسانی که برای مردم سخن می گویند، پیام می‌فرستند، می‌نویسند، تلاش می‌کنند، هرچه می‌توانند در مردم ایجاد کنند. ۱۴۰۱/۰۱/۰۱ ☀️ ————————— 🇮🇷@SANGAR_1🇮🇷 🇮🇷@SANGAR_5🇮🇷