🔸حسین‏‌بن‏‌علی علیه‏السّلام، کاری کرد که در همه دورانهای حکومت طواغیت، کسانی پیدا شدند و با این‏که از دوران صدراسلام دورتر بودند، اراده‏‌شان از دوران امام‏‌حسن‏‌مجتبی علیه‏السّلام، برای مبارزه با دستگاه ظلم و فساد بیشتر بود. همه هم سرکوب شدند. از قضیه قیام مردم مدینه که به «حَرّه» معروف است، شروع کنید تا قضایای بعدی و قضایای توّابین و مختار، تا دوران بنی‏‌امیّه و بنی‏‌عبّاس، مرتّب در داخل ملتها قیام به‏‌وجود آمد. 🔹 این قیامها را چه کسی به‏‌وجود آورد؟ حسین‏‌بن‏‌علی علیه‏السّلام. اگر امام حسین علیه‏السّلام قیام نمی‏کرد، آیا روحیه تنبلی و گریز از مسؤولیت تبدیل به روحیه ظلم ستیزی و مسؤولیت‏‌پذیری می‏شد؟ 🔸 چرا می‏گوییم روحیه مسؤولیت‏‌پذیری مرده بود؟ به دلیل این‏که امام حسین علیه‏السلام، از مدینه که مرکز بزرگ‌زادگانِ اسلام بود، به مکه رفت. فرزند عباس، فرزند زبیر، فرزند عمر، فرزند خلفای صدراسلام، همه اینها در مدینه جمع بودند و هیچ‏کس حاضر نشد در آن قیام خونین و تاریخی، به امام حسین علیه السلام کمک کند. 🔸پس، تا قبل از شروع قیام امام حسین علیه‏السلام، خواص هم حاضر نبودند قدمی بردارند. اما بعد از قیام امام حسین علیه‏السلام، این روحیه زنده شد. این، آن درس بزرگی است که در ماجرای عاشورا، در کنار درسهای دیگر باید بدانیم... 🇮🇷 @sangarebasiratvm 🇮🇷