📢 | می‌نشانم بر مزار مادرم یک شاخه گل 📝 غزلی از سیدعبدالله حسینی در رثای حضرت فاطمه‌ی زهرا(س) در دیدار شاعران با رهبر انقلاب در سال ۱۳۶۹ ❤️ هیچ‌كس اینجا نمی‌فهمد، زبان گریه را دست‌های بغض می‌بندد، دهان گریه را تا بجای آرَم دو ركعت ناله با حسرت، بلال! بانگ دِه، بار دگر امشب اذان گریه را هر چه باداباد، امشب باز پرپر می‌كنم دامنی از غنچه‌گل‌های جوان گریه را دیده طوفانی‌ست امّا پلك بر هم می‌نهم نشنود تا گوش نامحرم فغان گریه را بعد از این هر روز خواهد بود ابری، دیده‌ام پیش‌بینی می‌توان كرد آسمان گریه را می‌نشانم بر مزار مادرم، یك شاخه گل می‌فشانم روی خاکش، ارغوان گریه را دستمالم را كفن سازید، وقت مردنم بنگرد تا مادرم زهرا، نشان گریه را موج‌خیز اشك خواهد برد، یثرب را به باد یك دم ار زهرا رها سازد عنان گریه را شعر —————————‏ ‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷