📰 فرزند ایران :: سهیل کریمی ٢٢ خرداد ١۴٠٣ از اسارت محمدرضا نوری یک سال و چند ماه می‌گذره. روز گذشته خانه‌واده برای ملاقات در بغداد بودند. پیش از ملاقات، مادر ابوعباس با عارضه‌ی تنفسی مواجه می‌شه که بدون امکان ملاقات به شکل اورژانسی به ایران و از این بیمارستان به اون بیمارستان منتقل می‌شه. از شب گذشته خیلی از دوستان در تکاپوی بیمارستان حاج خانم‌اند. ایشون در اورژانس شرایط حادی داره و چون باید به شکل ویژه تحت مراقبت پزشک باشه نه امکان ترخیص براشون هست و نه بستری شدن. بچه‌های بیمارستان مسیح دانش‌وری کمال هم‌کاری رو تا الآن کردند و این هم‌کاری هم‌چنان ادامه داره. مسأله اینه که آقایون اطبا در بیمارستان مسیح به‌مون گفتند عمده‌ی مشکل مادر فشارهای عصبی ناشی از اسارت پسرشه. کم‌بود اکسیژن و مشکل تنفسی همه بسته به شرایط روحی و عصبی ایشون داره. این فشارها در آینده مشکلات بیش‌تری برای ایشون ممکنه به وجود بیاره. از طرفی با شهادت دکتر ، نزدیک‌ترین شانس آزادی ابوعباس که با سفر رسمی ایشون و شهید به عراق قرار بود انجام بشه، به یأس تبدیل شد. این وسط آمریکایی‌ها بیش از پیش به ترک‌تازی مشغول شدند. پرونده‌ی دروغین ترور که با هم‌کاری غیر مستقیم برخی عوامل غیر آمریکایی! بعد از ماه‌ها به گردن محمدرضا انداخته شده بود تا از ایران باج‌گیری صورت بگیره با بی‌مسؤولیتی بعضی‌ها گسترش پیدا کرد و پرونده‌ی ترور یک جاسوسه‌ی هم به‌ش اضافه شد. در بحبوحه‌ی رقابت‌های انتخاباتی و هیاهوی تبلیغاتی نام‌زدها در اسارته. از سرسپرده‌گان دولت عراق توقعی نداریم. آمریکایی‌ها هم هم‌چنان در فراغ بال دارند کارشون رو انجام می‌دند و تا گشایشی می‌خواد صورت بگیره پرونده‌ی جدیدی رو به جریان میندازند. سرسپرده‌گان خودشون در عراق رو هم تحت فشار می‌ذارند برای انتقال به آمریکا. در این بین حال و روز مادر محمدرضا اصلا مساعد نیست و فقط با عنایات اهل بیت و دعای مؤمنین نفس بی‌درد می‌کشه. خانه‌واده‌ش هم مستأصل‌اند بین تهران و بغداد و قم و بیروت. ماها هم سعی می‌کنیم هم‌چنان خودمون رو بزنیم به نادانی و ندونستن و هم‌چنان با ضمیری مسؤولیت‌پذیر و کظم غیض، از اونایی که ابوعباس رو قربونی دعوای باندی و قدرت‌طلبی خودشون کردند تا به رقیب چنگ و دندون نشون بدند و قلم‌رو مشخص کنند، ذره ذره آب شدن برادر اسیرمون رو تماشا می‌کنیم. در روزهای آینده آقای علی آقای باقری سفری به عراق دارند. فلذا در غیاب از ایشون توقع داریم تقصیر و کم‌کاری دست‌گاه‌های مسؤول رو به دوش بکشند و موجبات آزادی ابوعباس رو که برای ایران و ایرانی هزینه شده فراهم کنه. تا ما هم با آزادی این برادرمون، هم‌چنان در سکوت و با دیده‌ی اغماض جریانات پیش اومده رو تماشا کنیم و اصلا فراموش کنیم چه کسانی و به چه علت این هزینه رو روی دوش نظام انداختند و تمام بغض و کینه‌مون رو کما فی السابق خرج دشمنی با و کنیم. http://t.me/Sohail_Karimi