۹۲ آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح فراز «اللّهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ ومُعادیاً لأعْدائِکَ» می‌فرماید: خدایا کاری کن تا در ماه رمضان، خوبان را دوست بدارم و دشمن دشمنانت باشم. در مورد خودم، عملی که به من امید می‌دهد تا در قیامت جزو نجات‌یافتگان باشم، این است که خوبان و اشخاص با تقوا را دوست دارم و از بی‌تقوایان بیزاری می‌جویم. اگر پسرتان بی‌تقواست و نماز نمی‌خواند، نباید او را دوست داشته باشید، حدیث است که به حقیقت ایمان نمی‌رسید، مگر آنکه نزدیک‌ترین خویشان خود را برای خدا دوست نداشته باشید، چون متدین نسبت و دورترین افراد را برای اینکه متدین است، دوست داشته باشید. امام باقر (ع) به شخصی فرمودند: «اگر اراده کردی که بفهمی بهشتی و یا جهنمی هستی، به قلبت مراجعه کن، اگر دیدی اهل طاعت را دوست داری، اهل بهشت و اگر اهل گناه را دوست داری، اهل جهنم هستی و انسان در قیامت با کسی که او را دوست دارد، محشور می‌شود.» در دوره آخرالزمان قلب مومن آب می‌شود؛ زیرا گناه را می‌بیند و استطاعات تغییر وضع را ندارد. آیت‌الله تهرانی با انتقاد از وضع موجود جامعه می‌گوید: الان روزگاری شده است که ما نمی‌توانیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم. هر کس که مومنی را دوست دارد، حتی اگر منحرف باشد، پس از مدتی رستگار خواهد شد. «مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ» در این بخش از خدا می‌خواهیم تا ما را یاری رساند، برای اینکه به طریقه پیغمبر در مستحبات، دعاها و دستورات اسلام عمل کنیم، از خدا می‌خواهیم تا هر چه پیامبر (ص) به ما فرموده است، درباره مستحب و واجب عمل کنم و مکروهات را از خود دور و حرام را ترک کنیم.