با کمال عذر خواهی باید بگم : - روشنفکران عرب، زن را در کنار حیوانات قرار می‌دادن. و دخترانشون رو زنده به گور می‌کردند. - در چین هم همینطور. اگر دختری متولد می‌شد، اقوام با ترحم فوق‌العاده‌ای به پدر طفل و خانوادش تسلیت می‌گفتن. چون دختر بودنِ فرزند متولد شده رو خشم نیاکان میدونستن. - در رابطه با یونان قدیم نوشتن، زن مثل برده خرید و فروش می‌شد. در برابر پدر و شوهرش حق مالکیت، معاشرت و حتی حق حیات نداشت. پدر یا شوهر می‌توانستند زن و دختر خود رو فروخته، قرض یا اجاره دهند یا اورا بکشند! - افلاطون در کتاب جمهور وجود زن رو اضافی و فقط برای خدمت به مرد بیان می‌کنه. اصلا می‌گفتن زن حیوانی‌است بلند مو و کتاه فکر! - در استرالیا زنان مثل حیوانات اهلی بودند و در مسافرت ها، وسایل خانه و بچه ها را زن ها حمل می‌کردند. و در موقع قحطی و گرسنگی، زنان را می‌کشتند و گوشت آنها را می‌خوردند. - ارسطو فیلسوف یونانی میگه، زن چیزی نیست مگر مرد ناکام، خطای طبیعت! و حاصل نقصی در آفرینش‌ - نیچه ، فیلسوفی آلمانی میگه، زن قادر به دوستی نیست. زنان به شکل گربه، پرنده و در بهترین حالت گاو باقی می‌مانند. وقتی نزد زن می‌روی شلاق را فراموش نکن. - از تفکری که در بودا وجود داشت و به مسیحیت هم رسید فعلا چیزی نمی‌گم. چون واقعا نه حوصلش و نه اعصابش رو دارم. مفصلا تو یک پست دیگه در موردش می‌گم. حالا پیامبر ما، محمد مصطفی، خفن ترین حمایت کننده دختر ها و زن ها وقتی حضرت زهرا وارد اتاق می‌شد به استقبالشون می‌رفتن و ایشون رو می‌بوسیدند و در جای خود می‌نشوندن! و بهشون میگفتن : پدرش فدایش باد! جای دیگه گفتن : دختران چه خوب فرزندانی هستند! هرگاه هدیه‌ای خریدید اول به دختران بدهید! هرکس دختر خود را خوش حال کند، گویا اسیری از اولاد اسماعیل را آزاد کرده. یا مثلا اونجا که تو کتاب همان گفتن : این که مرد به همسرش بگوید دوستت دارم، هرگز از دل زن محو نمیشود. اینارو مقایسه کنین با حرف های مزخرف بعضی ها. تصمیم با خودتون.