از این جا مى توان دریافت
که پیوند انسان با دین از سبک پیوندهاى
مادى نیست.
على(ع) اگر رنگ خدایى نمى داشت
و مردى الهى نبود
فراموش شده بود چنان که قهرمان هاى
بسیارى در علم و فلسفه و قدرت و سخن و
جنگ از یاد انسان ها رفته اند
اما على(ع) با کشته شدنش زنده تر شد.
خود على(ع) مى گوید:
فردا به یاد روزهاى من مى افتید
مى بینید و اندیشه هاى ناشناخته من
برایتان آشکار مى شود و
پس از تهى شدن جایگاه من و ایستادن
دیگرى به جاى من مرا خواهید شناخت.
در حقیقت وجود على(ع) همچون قوانین
فطرت است که جاودانه مى ماند
و هرگز به فراموشى سپرده نمى شود.
تشیع مکتب محبت و عشق_امامشناسے . جلسہهفتم
_جاذبهودافعهعلی !
جلسہےششم <ڪلیڪ>