تموم غصش غم یاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره شعله می کشه خورشید زمین می سوزه از تب ابرا همه می بارن توی چشای زینب میون سینه دلی که تنگه غم غروب رویا شه شان نزول سوره ی بارون توی فرات چشماشه توی فرات چشماشه تنها امیدش بی پناهه روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره کبوترا بی تابن تو آغوش محملها توی نگاها پیداست بی قراره دلها کبوترا بی تابن تو آغوش محملها توی نگاها پیداست بی قراره دلها از انعکاس خبر تلخی دل شریعه بی تابه رو نیزه هایی که بی شماره است یه سر سرخی می تابه حالت صحرا که عجیبه غرق سکوتی پر فریبه پر از نسیم بوی سیبه غروبه سردش پر رازه مثه شبایی که درازه