ماه سپردم گره ها را به حسین نفس سینه زن کرببلا را به حسین دستم از گریه ی ماه رمضان کوتاه است برسانید من بی سر وپا را به حسین جور عشاق کشیدن هنر معشوق است درد دادند به ماها و دوا را به حسین پنج تن موقع حاجات دوعالم فوراً میکشانند سرانجام دعا را به حسین آدم از خیر بهشتی که در آن بود گذشت خوش به حالش که قسم داد خدا را به حسین من گدای سگ کهفش شدم ومیدانم میرساند سگ این خانه گدارا به حسین حقم است از همه جا رانده شوم غیر حرم قسم من فقط این است:شما رابه حسین ای نسیم سحری وقت گذر حوصله کن برسان حاجت زوار رضا را به حسین سفره را فاطمه انداخته ومطمئناً میسپارند محرم دل ما را به حسین مادر آب ،بخوان نوحه کمی پیش فرات که شهادت بدهد آب گوارا به حسین عجل لولیک الفرج