شهر مدینه وادی طور است خانه ی نجمه غرق در نور است ز مقدم این گل،مدینه شد گلشن یا موسی جعفر،چشم شما روشن یا معصومه۴ گلی از گلشن ولا وا شد این گل دین زینت دنیا شد گلی عیان آمد،بوی جنان آمد دخت امام ما،در این جهان آمد یا معصومه۴ نوری تابان زِ حَیِّ سرمد اوست کریمه ی آل محمد اوست نور خدا آمد،شمس هدی آمد در این جهان امشب،اخت الرضا آمد یا معصومه۴ موسی بن جعفر می زند لبخند با شور و شادی بر روی فرزند هدیه ی سبحان است،اوجان ایمان است بر نجمه و موسی،او روح و ریحان است یا معصومه۴ حریم او عجب صفا دارد بوی برادرش رضا دارد رسد به جان بویش،بهشت ما کویش پر شده این عالم،ز عطر دلجویش یا معصومه۴ باشد معصومه حامی امت از قم وا می شود درِ جنت حریم پاک او،جنت هر شیعه است تا به صف محشر،زائر او بیمه است یا معصومه۴ من غلام امام رضا هستم ریزه خوار خوان شما هستم تویی همه هستم،دل بشما بستم بگیر گل موسی،ز مرحمت دستم یا معصومه۴ آمده ام مهمان تو هستم شرمنده ی احسان تو هستم هستی همه عمرم،پشت و پناه من معصومه جان باشد،بر تو نگاه من یا معصومه۴