﷽ وقتی از غیر مسلمونایِ تازه مسلمون شده، می‌پرسی چیشد که اومدی سمتِ اسلام؟! اکثریت‌شون میگند: توی اسلام امیـد دیدیم، هدف دیدیم، آرامش دیدیم! افسرده بودیم... وقتی هم افسرده ای، دلت می‌خواد کسی باشه که درکت می‌کنه؛ ما توی اسلام دعوت به توحید شدیم، فهمیدیم یکی هست که حواسش به ماست! حالا ما هایی که از همون اول مسلمون بودیم، برعکسیم! تا یه مشکل و گره میفته تویِ کارمون، آرامش، تبدیل میشه به تشویش! مفهوم توکل و توسل که از بچگی شنیدیم، دیگه باورش نداریم و از توحید فقط اسمشو یاد گرفتیم... انگار نه انگار خدایی هست، شیش دونگه، مراقبِ احوالِ ما! اینقدر گاهی اوقات توی فازِ نا امیدی و غمگینی و تنهایی غرق میشیم که انگار خدا نگفته «مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ.. که پروردگارت از تو بدش نیامده و تورا تنها نگذاشته..» 🗣