وقتی وصیت نامه و خاطرات شهدا رو میخونم،خیلی شرمنده میشم،دغدغه های من چقدر سطحی و مادی نگرانس،دغدغه های شهدا چقدر جالب و عزتمندانس... این چند خط رو از دست ندین،دوتا درس مهم داره،یکیش حتی برای امضای شهادت،یکی دیگش و دغدغه مهدویت داشتن. اما ما اسیر و غرقِ در حواشی شدیم... 👇