بچه‌های اطلاعاتی و امنیتی در شنود یکی از روحانیون مطرح متوجه می شوند که حاج آقا با یک یا چند خانم دیگر در ارتباط است. فلذا آن خانم یا خانم ها دستگیر می شوند بازجویی شده و گزارشی تهیه می شود. خبر به گوش امام خمینی می رسد او نیز دو تن از شاخص ترین افراد امنیتی اطلاعاتی و قضایی را احضار می کنند! امام می پرسد مگر کار اطلاعات این چیزها است که در زندگی خصوصی مردم سرک کشد! یکی از آن حضرات می گوید بلی دیگر غیر از این نیست! امام که عصبانی شده بود تاکید می کند شما به چه حقی این کارها را می‌کنید؛ می گویند اعترافات فراوانی موجود است ... امام حرفشان را ناقص می گذارد و می گوید هر کسی نظیر این اعترافات و شنودها را حتی بخواند از عدالت ساقط است. این دستور امام نه تنها درخصوص آن روحانی مطرح بلکه در خصوص متهمان امنیتی نیز بود. یعنی اگر متهمی به خاطر بمب گذاری شنود است و همزمان روابط غیر شرعی وی کشف شود دادگاه حق برخورد و حتی طرح اتهام هم ندارد! امام حاج احمد را صدا می‌زند و می گوید این را باید مکتوب کنیم! مکتوب این فرمان می شود همین فرمان هشت ماده ای که در ۲۴ آذر ۱۳۶۱ آن هم در زمانی که کشور در شرایط امنیتی قرار داشت صادر شد. هشت ماده ای که منشوری مهم از حقوق شهروندی است که هنوز هم جای ترویج و توجه و تبلیغ دارد جالب آنکه فرمان فقط روی کاغذ نماند و دستگاه قضایی شخم زده شد! تعدادی از مطرح ترین اعضای شورای عالی قضایی برکنار شدند یا استعفا دادند از جمله آیت الله جوادی آملی. دادستان کل کشور یعنی مرحوم ربانی املشی برکنار و جای او اقای صانعی آمد! بسیاری از دادستان های انقلاب در تعداد زیادی از استان ها با وجود انکه در خط مقدم با مسائل امنیتی بودن برکنار شدند لازم به ذکر است اصلا اینها هیچ ربطی با آن پرونده اولیه نداشتند. سایر عوامل امنیتی و قضایی در نامه دست جمعی به صورت محرمانه و غیر رسانه ای به مرحوم اردبیلی اعلام کردند اگر این شرایط ادامه یابد استعفا می دهند ، خبر به امام رسید، امام کوتاه گفت اگر به قصد فشار و جلوگیری از اصلاح چنین کردند از منافقین بدتر هستند! این پایان ماجرا نبود، هیئت های چندگانه ای شکل گرفت تا وضعیت زندانیان را بررسی کند، هیئت های دیگر موظف شدند حتی عملکرد دولت را در رعایت حقوق شهروندی بررسی کنند. بسیاری از زندانیان تحت نظر آیت الله منتظری شامل عفو شده آن هم در زمانی که خبری از رسانه و مطبوعات چندانی نبود همه اینها بخاطر این بود که امام خمینی احساس کرد رویه ای خلاف اسلام و اخلاق در کشور سامان یافته است. «محمد قادری»