╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ 🔸«وَلیَحکُم اَهلُ الاِنجیلِ بِما اَنزَلَ اللهُ فیهِ»؛ انجیل حاکم است؛ یعنی دستور حکمرانی از انجیل گرفته می‌شود برای اهل انجیل؛ و همچنین در [مورد] پیغمبران دیگر که در آیات «وَ مَن لَم یَحکُم بِما اَنزَلَ اللهُ فَاُولئٰکَ هُمُ الکافرون»(مائده/۴۴) و «اُولئٰکَ هُمُ الظٰلِمونَ»(مائده/۴۵) و «اُولئٰکَ هُمُ الفسِقونَ»(مائده/۴۷) هست، در همه‌ اینها آن چیزی که منبع و منشأ این حکمرانی است و دستور حکمرانی و برنامه‌های حکمرانی از آن گرفته می شود، عبارت است از کتاب الهی که به پیغمبر نازل شده است؛ این اصول و اساس در آن [کتاب] است؛ و همه‌ برنامه‌های بشری در چهارچوبِ این اصول بایستی گذاشته بشود. خب این، دستور حکمرانی است لکن این دستور حکمرانی را چه کسی عمل بکند؟ بدون وجود یک مدیریّت و یک فرماندهی که این دستور عملیّاتی نخواهد شد؛ پس یک مدیریّتی لازم است و این مدیریّت و این راهبریِ اساسی مربوط به خود شخص پیغمبر است؛ یعنی پیغمبر اکرم و همه‌ پیغمبران -نبیّ مکرّم اسلام و قبل از او پیامبران دیگر- مدیران و متخصصان فرماندهانی هستند که موظّفند حکمرانیِ دینی و الهی در جامعه را که محصول بعثت پیغمبران است و با کتاب الهی ارائه می شود، اجرا کنند و این را تحقّق ببخشند(بیانات رهبر انقلاب در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت عید مبعث،۱۳۹۹/۱۲/۲۱). ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯ ╭─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╮ @QuranicStatmentsOfTheLeader ╰─┅═ঊঈ❤️ঊঈ═┅─╯