امام رضا علیه السلام به ریّان بن حبیب فرمودند: ای پسر شبیب؛ اگر بر حسین علیه‌السلام گریه کنی، چندان‌که اشک تو بر گونه‌هایت روان گردد، خداوند هرگناهی که کرده باشی، کوچک یا بزرگ، اندک یا بسیار، می‌آمرزد... ای پسر شبیب؛ اگر دوست داری در درجات بالای بهشت با ما باشی، به سبب حزن ما محزون، و برای شادمانی ما شاد باشند. (امالی صدوق، 27/13)