سپاس خانم معتمدآریا چند روزی از جشن آغاز جشنواره فیلم فجر می‌گذرد. در این بخش از خانم معتمدآریا تجلیل شد و ایشان از توقف چهل ساله‌ی خودش گفت. گذاشتم چند روزی بگذرد و سر و صداهای اولیه فروکش کند تا در یک فضای عقلایی به موضوع بپردازم.از این خانم باید تشکر کرد، چرا که با این صحبت ثابت کرد در بهترین و آزادترین و دموکرات‌ترین کشور دنیا زندگی می‌کنیم. ایشان پله‌های ترقی، معروفیت و رفاه را در این کشور طی کرده‌است، کاری ندارم قبل از سال 64 و قبل از بازیگری چکاره بوده‌است و چگونه زندگی کرده‌است، حتی با زندگی خصوصی او و شایعات و واقعیاتی که از زندگیش در سطح جامعه مطرح است کاری ندارم، و حتی نمی‌گویم زندگی این هنرفروشان چگونه می‌گذرد و تا چه اندازه مسائل غیرعرف در زندگی آن‌ها جریان دارد، حتی نمی‌خواهم به تاثیر این عناصر در زندگی امروز ما بپردازم؛ من با کشورم و نظام اسلامی و آزادی موجود در میهنم کار دارم. در کارنامه‌ی این خانم در کنار 4 سیمرغ و چندین بار نامزدی برای دریافت سیمرغ ، دریافت دستمزدهای کلان برای بازی در فیلم‌ها و سریال‌ها و درآمد میلیاردی در کشوری‌ست که به‌خاطر سوء مدیریت دچار بحران اقتصادی‌ست. «البته همانی مدیرانی که با حمایت امثال همین خانم بر جامعه اسلامی ما حکم‌فرمایی می‌کنند.» باید به یک موضوع مهم اشاره کرد و آن این‌ست که ایشان در تمام این سال‌ها در نقش یک اپوزیسیون بوده است، از حضور در اغتشاشات سال 88 گرفته تا شرکت در جشنواره‌های معاند نظام و کشف حجاب و سخنرانی علیه نظام در آن‌ها، تا اظهارات همیشگی و دائمی ایشان علیه کشور. اما باز هم جایزه گرفته است، باز هم از این برانداز تجلیل شده است و باز هم به او اجازه داده‌ایم در یک محفل رسمی و ازیک تریبون رسمی علیه نظام لجن پراکنی کند. خانم معتمدآریا! اگر ما باعث توقف 40 ساله‌ی شما شدی، چرا این لطف را به نمی‌کنی و از این کشور نمی‌روی تا توقف نکنی؟ و خودت هم می‌دانی که در هیچ کشوری مثل میهن ما نمی‌توان وطن‌فروش بود و درآمد میلیاردی داشت؛ نمی‌توان اپوزیسیون بود و بالاترین جایزه‌ی هنری کشور را دریافت کرد؛ نمی‌توان به نظام توهین کرد و از او تجلیل شود. خانم خودت هم می‌دانی مثلا اگر در کشور رویاهایت «آمریکا» باشی؛ لازم نیست علیه دولت و کشور کاری کنی یا حرفی بزنی، فقط و فقط کافی‌ست احساس کنند طرفدار اسرائیل نیستی یا در یک خیریه دستی بر سر یک کودک فلسطینی، سوری، عراقی یا ایرانی بکشی یا یکی از طرفدارانت، در صفحه اجتماعی شخصیت، جمله‌ای در حمایت از فلسطین یا ایران بگویند، آن وقت است که نه جایزه که حتی اجازه کار و زندگی را از تو می‌گیرند. پس خودت هم می‌دانی در آزادترین و بهترین و دموکرات‌ترین کشور دنیا زندگی می‌کنی و حاضر نیستی این آزادی و رفاه را بگذاری و بروی. «اگر هم بروی و طبق معیارهای آن‌ها زندگی و کار کنی، نهایت کارت بازی در فیلم‌های مستهجن است.» خانم معتمدآریا! از شما و امثال شما ممنونیم که هر از چندگاه به ما دوباره ثابت می‌کنید که در بهترین جای دنیا زندگی می‌کنیم. سپاس، سپاس اما ای کاش امثال تو و آن بازیگری، که گفت اگر فلانی رای نیاورد کشور را ترک می‌کنم، دست از سر ما و کشور برمی‌داشتید و از این مملکت می‌رفتید و می‌گذاشتید ما باافتخار در این کشور توقف کنیم! @sayedamirtaghavi1