راويِ أخبار عاشورا چلچراغ محفل معنا امام باقر است چشمه¬سار دانش و تقوا امام باقر است در فروغستان حكمت آفتابي پر فروغ جلوه¬ي نور حق يكتا امام باقر است سروَر مسند نشين و رهبر منبر نشين عالمان، چون قطره و دريا امام باقر است آن كه در تأويل قرآن «نَحنُ أهلَ الذّكر» گفت رازدارِ «نَحنُ نَزّلنا» امام باقر است حوزه¬ي علميّه¬ي اسلام را تأسيس كرد بانيِ دانش¬سراي ما امام باقر است مرزدان و مرزدار و مرزبانِ ملك دين اهل دل را سروَر و مولا امام باقر است آن كه همنام است با جدّش رسول معرفت مي¬نمايد هر گره را وا، امام باقر است وارث علم نبي، نور دو چشم مرتضي زاده¬ي آزاده¬ي زهرا امام باقر است سبطِ سِبطينٌ مِنَ الأسباط، هر آيينه كيست؟ صاحب اين موهبت تنها امام باقر است آن كه بر او جدّش از جابر فرستاده سلام سرّ «سبحانَ الَّذي أسري»، امام باقر است همچو زين العابدين و زينب حيدر بيان راويِ أخبار عاشورا امام باقر است دفتر قلبش پر است از شعر ماتم، شعر غم مرثيه خوانِ غم عُظما امام باقر است كي شنيدن مثل ديدن باشد اي اهل عزا! شاهد افتادنِ سقّا، امام باقر است فخر كن شاگرد اين مكتب شدي «سيّدبشير»! اُسوه¬ي خوبان اين دنيا امام باقر است 15 – 5 – 1398