🔳زیرساخت‌های فکری دولت هند و چرایی خشونت علیه مسلمانان/ 2
▪️وجه ضدبشری اقدامات هند را هم باید مدنظر قرار داد، امروزه در عرصه حقوق بین‌الملل، حقوق بشر یک قاعده «آمره» است یعنی این قاعده در هر جا نقض شود همه کشورها حق دارند نسبت به آن موضع بگیرند. سازمان ملل قطعنامه‌ای با عنوان «مسوولیت حمایت» صادر کرده که بر اساس این دکترین، اگر حکومتی نتواند حقوق شهروندانش را در داخل تامین کن یا حتی اگر خودش در نقض حقوق شهروندان ورود کند، جامعه بین‌المللی موظف است علیه آن دولت اقدام کند؛ بنابراین حتما آنچه در هند اتفاق می‌افتد به‌تدریج واکنش‌ها و پیامدهای منفی برای دولت هند دارد. اقدامات هند علیه مسلمانان این کشور نوعی نسل‌کشی است، عملا دولت هند به پاکسازی قومی مبادرت می‌ورزد و به‌تازگی حق خودمختاری بخش هندی کشمیر را لغو و امروز قانون حق شهروندی در این کشور را به ضرر مسلمانان تغییر داد.
▪️حذف اسامی اسلامی برخی مناطق جغرافیایی هند و ممانعت از انجام فرایض دینی توسط مسلمانان از دیگر وجوه اقدامات دولت مودی علیه مسلمانان است، در میان تمام اقلیت‌های دینی و قومی در هندوستان، این محدودیت‌ها فقط علیه مسلمانان اعمال می‌شود و این چیزی جز تبعیض نژادی و جنایت علیه بشریت و پاکسازی قومی نیست. در خصوص ریشه‌های سکوت نهادهای بین‌المللی، سازمان کنفرانس اسلامی و کشورهای اسلامی در قبال خشونت علیه مسلمانان هم باید گفت: اگر مسلمانان به شکل واحد علیه انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس موضع می‌گرفتند یا اگر مسلمانان به طور قاطع در مقابل کشتار مسلمانان روهینگیا در میانمار موضع می‌گرفتند قطعا دولت هند به این سادگی علیه مسلمانان اعمال خشونت نمی کرد.
▪️مسلمانان تقریبا همه به‌نوعی درگیر منازعه و مناقشه با هم هستند، آنکارا، تهران و ریاض در سوریه و آنکارا، ریاض، دوحه و ابوظبی در لیبی و به همین شکل کشورهای اسلامی در یمن با هم درگیر هستند، بنابراین وقتی این درگیری‌های داخلی وجود دارد مشخص است که اگر خشونتی علیه مسلمانان رخ دهد، مسلمانان توان مقابله و واکنش ندارند و کشوری که خشونت را علیه اقلیت مسلمان انجام داده هم خیلی نگران واکنش کشورهای اسلامی نیست.
✔️برداشته شده از گفت‌وگوی نوذر شفیعی با خبرگزاری ایرنا __ تدوین: کانال اخبار سوریه
@SchoolOfEconomics