🔆 در مدل سرمایه‌داری، «فرهنگ» از «سرمایه» سفارش می‌پذیرد.
💠 سید منیرالدین حسینیِ الهاشمی:
«[در مدل سرمایه‌داری این‌گونه است که] فرهنگ، در سفارش‌پذیری، از سرمایه باید سفارش بپذیرد؛ چه در سطح اكتشاف برای حل نیاز باشد و چه در سطح ساختارسازی باشد. این‌كه چه نظامی را برای تولید كارخانهاش بسازند ـ چه در سطح نظام توزیع و چه در سطح نظام مصرف باشد ـ فرهنگ در این‌جا در خدمت است!
فرهنگ در این‌كه چه كسانی حق خواندن دارند، به چه كسانی مقدوراتی را بدهیم كه بتوانند بخوانند، میگوید: به آن افرادی حق آموزش بدهید كه به نفعِ سرمایه است. بنابراین، بهترین مدرسهها و بهترین دانشگاهها و بهترین امکانات آیا برای كسانی است كه شایستگیهای بهتری را دارند؟ یا برای كسانی است كه به سرمایه نزدیك‌ترند؟ متناسب با نزدیكی و دوریشان به سرمایه، امكان آموزش و فراگیری اطلاعات را پیدا میكنند، نه متناسب با شایستگی خودشان.
[ممکن است] استعداد یك دانش‌آموزْ خیلی خوب [باشد] ولكن پدر او سرمایهدار نیست؛ لذا كلاس خصوصی برای او گرفته نمیشود، و جای او در دبیرستانِ خوب نیست! [جای او] در دبیرستانِ شلوغ است كه اساتید درجۀ پایین و معلمین درجۀ سه درس می‌دهند و در آن‌جا هم اگر گرفتاری مالی برای خانوادهاش پیدا شد و نتوانستند حداقلِ زندگی را درست كنند، به فرزندشان میگویند كه ترک تحصیل کند.
پس، در تولید دانش، به نفع سرمایهْ سفارشاتی عمل میکنند و در آموزشِ آن هم سفارشاتی عمل میكنند.
در مصرف هم [همین‌گونه است]؛ این اطلاع که به دست آمد، چگونه در جامعه به كار گرفته میشود؟ چه اطلاعاتی به دست چه كسانی میرسد؟ اطلاعاتِ تخصصی چگونه دستهبندی و علمی میشود؟ باز به نفع سرمایه.
چه اطلاعاتی را چه كسانی محروم هستند که داشته باشند؟ به نفع سرمایه.
اصلاً این‌كه چند درصدِ این كشور باید درس خوانده باشند و چند درصد آن نباید درس خوانده باشند، و امكان آموزشی و فضای آموزشی و استاد و لوازم‌التحریر و فرصت و زمان برای تحصیل، چگونه در ملت و بافت آنها تخصیص پیدا میكند؟ متناسب با آن چیزی است كه برای تكامل سرمایه و افزایش سرمایه است.
اگر [این] روند، شتاب بیشتری داشته باشد كه موجب اخلال در بازار سرمایه شود، سرعتِ آن باید تبعیت كند! میگویند "مبارزه با بیسوادی"، ولی با چه نرخ سرعتی و چگونه؟ به‌گونه‌ای كه با حفظ منافع سرمایه سازگاری داشته باشد» (۱۳۷۶/۱۱/۲۱).
☑️ @moniroddim
☑️ @schoolofeconomics