📍نفی عبودیت غیر خدا و شکستن بتها
✍🏻خیلی از ما بدون آنکه بدانیم گرفتار شرک هستیم و انواع بتخانهها برای خودمان درست کردهایم. بت نفس، بت پول، بت جاه و مقام، بت علم، بت غرب و خیلی بتهای دیگر. باید توجه داشته باشیم تا زمانی که از شر این بتها خلاص نشویم و آنها را نشکنیم، همراهی با حسین(ع) منتفی است.
📍دل نبستن به دنیا
✍🏻آباد کردن دنیا و استفاده مکفی از نعمتهای الهی وظیفه ماست، اما دنیاپرستی و چسبیدن به دنیا و زمین و غفلت از پرواز، خطر بزرگی است که همه ما را بدون استثنا تهدید میکند. اگر مروری بر تاریخ داشته باشیم، بیشتر کسانی که از همراهی با امام حسین(ع) در روز عاشورا محروم ماندند، دل از دنیا نبریده بودند. امام حسین(ع) میفرمایند: مردم، بنده دنیایند و به ظاهر، دم از دین میزنند و تا زمانی که زندگیشان تأمین شود، از آن دفاع میکنند، اما چون در بوته آزمایش قرار بگیرند، دینداران اندکاند.
📍معرفتجویی و تقویت بُنیه فکری
✍🏻یار حسین(ع) دیندار مقلد نیست، دیندار محقق و آزاداندیش است. کورکورانه اسلام را نپذیرفته و دائم در حال کسب معرفت است. ایمانش را بهسادگی بدست نیاورده که به سادگی و با یک شبهه و یک تحریف از دست بدهد. یار حسین(ع) امام را با عمق جان میشناسد و به دور امامش مانند کعبه در حال طواف است و محال است از امامش جدا شود.
📍تربیت نفس
✍🏻نفس هر انسانی به تربیت نیاز دارد و الا طبیعت انسان بر فطرت او غلبه پیدا میکند. تربیت، هم جنبه اجتماعی دارد و هم جنبه فردی؛ اما آنچه مسلم است تا عزم و ارادهای در فرد برای مهار طبیعت یعنی غضب و شهوت و وهم و تعدیل آن نباشد، تربیت اجتماعی آنقدر مؤثر نخواهد بود. یار حسین(ع) کسی است که هم اراده تربیت و اصلاح خود را دارد و هم برای آن برنامه دارد و الا نه نفس حیوانی، انسان را راحت میگذارد و نه شیطان دست از سر کسی برمیدارد.
📍درک امام زمان(عج)
✍🏻درک امام در زمان حضور امام(ع) راحتتر است اما اینکه در دوران غیبت نیز امام عصر(عج) میان ما هستند، اعمال ما پیش روی ایشان است و بدون وساطت ایشان هیچ فیضی از ناحیه خداوند قابل اعطا به موجودات نیست، چیزی نیست که هر کسی قادر به درک عمیق و سازنده آن باشد. البته به تبع امام غایب، شناخت نایب امام هم در مرتبه بعدی بسیار تعیینکننده است چرا که قرار نیست دین خدا در عصر غیبت تعطیل شود.
📍بصیرت دائمی
✍🏻باید همواره بدانیم جریان تبلیغی دشمن با همه قوا در صحنه است و از هیچ کوششی برای قلب واقعیتها دریغ ندارد. آنها کار را به جایی میرسانند که افراد در حقانیت جریان اسلام ناب به تردید بیفتند. شما خواندید در دوران علی(ع) آنقدر دستگاه تبلیغی معاویه بر ضد امام علی(ع) کار کرد که وقتی اعلام کردند علی(ع) در محراب مسجد به شهادت رسید، عدهای گفتند مگر علی نماز هم میخوانده است! یا دیدید دستگاه تبلیغی اموی علیه امام حسین(ع) چهها کرد. دوستان، امروز این دستگاه تبلیغاتی هزاران برابر قبل تقویت شده و اگر تسلیم دروغپردازیها و بازیهای رسانهای منافقین و دشمنان شویم یا در معرفی حق با همه توان کار نکنیم، کارمان تمام است. تنها راه تسلیم نشدن، کسب دائمی بصیرت است. باید به دنبال بصیرت بود و این بصیرت را به دیگران منتقل کرد.
📍بیتفاوت نبودن در برابر سرنوشت جامعه
✍🏻ما با اختیار خودمان جامعه خودمان را میسازیم «إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ». قضا و قدر الهی هم متناسب با ظرفیت حقیقی ماست و با اختیار منافاتی ندارد. بنابراین یار حسین(ع) نمیتواند دربرابر وضع جامعه و آخر و عاقبت آن بیتفاوت باشد. باید برای جامعهپردازی تلاش کرد. هم دولت اسلامی در این زمینه وظایف سنگینی بر عهده دارد و هم تک تک اعضای جامعه. کف وظیفه ما در قبال جامعه، امر به معروف و نهی از منکر است.
📍تسلیم نشدن در برابر طاغوتهای زمان
جهان خالی از طاغوتها نیست. اگر در برابر آنها ذرهای سر تسلیم فرود بیاوریم، این تسلیم، پایانی ندارد، کار به جایی میرسد که آنها کاملاً بر ما مسلط میشوند. بنابراین قرآن کریم میفرماید: «وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا». اگر تسلیم شدیم، حتی دین و ایمانمان را از ما خواهند گرفت و ما را از هر نظر به بردگی خواهند کشید. لازمه تسلیم نشدن در برابر طاغوتها، قوی شدن در همه زمینههاست؛ در عرصه فرهنگی، در عرصه سیاسی، در عرصه اقتصادی، در عرصه علمی و در عرصه دفاعی.