🌹حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السّلام) مبلّغی نمونه و تاثیرگذار🌹 بنابر سخنان تذکره نویسان اسلامی، حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) حدود سال ۲۵۰ (ه‍ . ق )به امر مبارک امام هادی(علیه السلام) برای ترویج و تبلیغ احکام دین مبین اسلام و پیشوائی جماعت شیعیان از عراق وارد شهر ری گردید. 💠حضرت عبد العظیم حسنی، در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. ایشان فرزند عبداللّه بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی(علیه السلام) بود که نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد. «عبدالعظیم»، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث معصومان(علیهم السلام) و از چهره های بسیار محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) به شمار می رفت. دوران وی، عصر حاکمیت عباسیان و ایجاد خفقان و سخت گیری نسبت به شیعیان بود؛ ولی مدافعان دین و حافظان مکتب که روایات امامان را ثبت و نقل می کردند، نقش عمده ای در پاسداری از فرهنگ والای اهل بیت (علیهم السلام) داشتند و این بزرگوار نیز یکی از سنگربانان عقیده تابناک تشیع محسوب می شود که درحفظ و انتشار سخنان ائمه اطهار (علیهم السلام) سخت کوشا بود. ستایش های فراوان ائمه(علیهم السلام) از وی، نشان دهنده شخصیت والای علمی و معنوی اوست. 💠شیخ صدوق می نویسد: «حضرت عبد العظیم (علیه السلام)» شخصی خدا پرست و پارسا و پسندیده خدا و رسول خدا - صلی اللّه علیه و آله - و مردم بود[۱]». 💠 تربیت یافته مکتب سه امام (علیهم السلام) یکی از ویژگی های مهم در زندگی حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) این بود که توفیق یافت محضر پرفیض سه حجّت الاهی را که عبارتند: از امام رضا، جواد و امام هادی(علیهماالسلام) درک کند، از تعالیم آن بزرگواران بهره مند گردد و سخنان و روایات آنان را به نسل های بعد منتقل کند. وقتی امام رضا(علیه السلام) در مدینه به سر می برد، برای حضرت عبد العظیم(علیه السلام) امکان دیدار با حضرتش فراهم بود؛ پس از شهادت آن حضرت، که امامت به امام جواد(علیه السلام) رسید، در آن مدت که امام نهم در مدینه بود، این سعادت و توفیق همچنان برای حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) فراهم بود که با آن حضرت، تماس و دیدار داشته باشد و از دانش آن بزرگوار، بهره گیرد. گاهی نیز سؤالات خود را به صورت نامه از امام می پرسید و جواب مکتوب از امام دریافت می کرد. سرشارترین و حسّاس ترین مقطع حیات حضرت  عبدالعظیم، دوران امام هادی (علیه السلام) بود؛ گرچه امام هادی(علیه السلام) بخشی از عمر خویش را در یک منطقه حفاظت شده نظامی و تحت نظر، در «سامرا» گذراند و در آن دوران، امکان ارتباط شیعیان با آن حضرت، کمتر و با مشکلاتی همراه بود؛ امّا عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) درهمان زمان هم به محضر امام هادی(علیه السلام) می رسید و از او رهنمود می گرفت. 💠تبلیغ پنهانی (چهره به چهره) حضرت عبدالعظیم به صورت یک مسافر ناشناس، وارد رِی شد و در محله «ساربان» در کوی «سکةالحوالی» به منزل یکی از شیعیان رفت. مدتی در زیر زمین آن خانه به سر می برد و مردم از حضورش بی خبر بودند و تنها افراد انگشت شماری از شیعیان او را می شناختند و از حضورش در آن محله، مطلع بودند که آنان هم می کوشیدند که این خبر، فاش نشود تا خطری جان ایشان را تهدید نکند؛ امّا با گذشت زمان، افراد بیشتری حضرت عبد العظیم(علیه السلام) را می شناختند و به خانه اش رفت و آمد می کردند تا از علوم و روایاتش بهره گیرند وعطر خاندان عصمت را از او ببویند[۲]». آری! شیعیان آن خطّه، حضرت عبد العظیم را یادگاری از امامان خویش می دانستند و پروانه وار به گرد شمع وجودش طواف می کردند و بر موقعیت علمی و دینی او ارج می نهادند و مسائل شرعی و مشکلات دینی خویش، را به وسیله او حل می کردند. 💠بنابر قول مشهور، خورشید فروزان ری، حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) در پانزدهم شوال ۲۵۲هجری، غروب کرد[۳]» و در پی آن شعله دیرپای حق و ایمان در آن دیار، فرو خوابید. خبر درگذشت آن بزرگوار، دهان به دهان گشت و مردم شهر، جملگی سیاه پوش شدند و بر در خانه آن حضرت صدا به گریه و شیون بلند کردند و پس از آنکه پیکر مطهّر حضرت عبد العظیم(علیه السلام) در میان خیل عظیم مردم تشییع شهر، در آن شهر به خاک سپرده شد. قرن هاست که حرم با شکوه حضرت عبدالعظیم(علیه السلام)، با جلوه ای ملکوتی و معنوی که داشته، کهربای جانهای مشتاق و دلهای پاک بوده است و همواره قلوب اهل معرفت، کبوتر وار برگرد حرمش طواف کرده است. 💠زیارتش معادل زیارت امام حسین علیه السلام فرهنگ زیارت در مکتب شیعه، از شیوه های اساسی احیای نام و یاد بزرگان، عالمان و اولیای خداست. حضور در کنار قبور انسانهای والا و برجسته، هم ارج نهادن به پاکی و صداقت و ایمان و جهاد آنان است و هم الگوگیری از زندگی و الهام جوئی از نام و یاد ایشان است، تشویق های بسیاری که در روایات اسلامی پیرامون زیارت مراقد ائمه معصومان و امامزادگان بزرگو