🔸️به در خانه استادم حضرت آیت الله شیخ حسین حلی رحمه الله علیه رفتم،در زدم و خود ایشان در را باز کرد و فرمود: برویم داخل اتاق. وارد اتاق شدم دیدم کاغذهای پاره پاره جلویش گذاشته و مطالعه می کند. ایشان یک چشمش نمی دید با یک چشم مطالعه می کرد، عرض کردم آقا این کاغذهای پاره چیست؟ فرمود: ما وقتی درس آقای نایینی و آقاضیای عراقی می رفتیم، پول که نداشتیم یک دفترچه بخریم، این کاغذهای پاره پاره را از کوچه ها برمی داشتم، اصل مطالب را یادداشت می کردم جمع کردم میان یک کیسه ای گذاشتم و دانه دانه می خوانم و درس می گویم. 📚عمرم چگونه گذشت( آیت الله شیخ علی آزاد قزوینی)، ص۲۲۰.