غرب، به ویژه آمریکا، همواره در مواجهه با تروریسم از سیاست‌های دوگانه استفاده کرده است. از یک سو، در مقابل افکار عمومی بین‌المللی ادعای مبارزه با تروریسم را مطرح می‌کنند و ائتلاف‌های جهانی را برای مقابله با گروه‌های تروریستی به راه می‌اندازند؛ اما از سوی دیگر، از گروه‌های تروریستی که منافعشان را تأمین می‌کنند، حمایت می‌کنند. این رویکرد دوگانه، به وضوح در رفتار‌های غربی‌ها نسبت به گروهک تروریستی منافقین و همچنین در برخورد با گروه‌های مختلف تروریستی در منطقه قابل مشاهده است. به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو ؛ هشتم شهریور ۱۳۶۰ (۳۰ اوت ۱۹۸۱) یکی از تلخ‌ترین و تأثیرگذارترین روز‌های تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. در این روز، «محمدعلی رجایی» رئیس‌جمهوری و «محمد جواد باهنر» نخست‌وزیر وقت ایران، به همراه تعدادی از اعضای هیأت دولت در جریان انفجاری تروریستی در دفتر نخست‌وزیری به شهادت رسیدند. این اقدام جنایتکارانه توسط گروهک تروریستی منافقین طراحی و اجرا شد و به عنوان یکی از فجایع بزرگ تاریخ معاصر ایران به ثبت رسید. این حادثه، نماد مقاومت ایران در برابر تروریسم بین‌المللی و در عین حال، یادآور نقش حیاتی جمهوری اسلامی در مقابله با تهدیدات جهانی است.