#آل_یاسین از جمله استدلال‌هایی که حضرت امام رضا علیه السّلام با علمای مخالف درباره فضل و مقام عترت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نمود، این بود که از دانشمندان عامه راجع به آیه «یس * وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ * إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ * عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ» [۱] {یس[یاسین] سوگند به قرآن حکمت آموز که قطعا تو از [جمله] پیامبرانی بر راهی راست} پرسیدند: منظور خداوند از «یس» چه اشخاصی هستند؟ دانشمندان گفتند: منظور از «یس» حضرت محمّد صلی اللَّه علیه و آله و سلم است، احدی شک در آن ندارد. حضرت رضا علیه السّلام فرمود: خداوند به محمّد و آل محمّد از آن فضلی عنایت نموده که کسی نمی تواند به نهایت توصیف آن برسد، مگر کسی که آن را درک کرده باشد. به این دلیل که خداوند بر احدی غیر از انبیاء سلام نفرستاده است. در این آیه می‌فرماید: «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ» [۲] {درود بر نوح در میان جهانیان. } و آیه دیگر: «سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ. » [۳] و آیه «سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ. » [۴] و در هیچ کدام نفرموده «سلام بر آل نوح یا سلام بر آل ابراهیم و یا سلام بر آل موسی و هارون»، ولی فرموده «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ» [۱] و منظور آل محمّد است. [۲] ---------- [۱]: . یس / ۱ - ۴ [۲]: . صافات / ۷۹ [۳]: . صافات / ۱۰۹ [۴]: . صافات / ۱۲۰ [۱]: . صافات / ۱۳۰ [۲]: . عیون اخبار الرضا: ۱۳۱ https://eitaa.com/sedaye_quran