۱۷شهریور از مهمترین وقایع رخ داده در عصر پهلوی دوم بود. حادثه‌ای که باعث شد تا تاریخ روی دور تند برای سقوط پهلوی بیفتد. بنیان این اعتراضات را باید تعارض بخش مذهبی و شاه دانست. شاه که از خرداد ۴۲ از قاموس یک شاه محافظه‌کار به یک شاه ترقی‌خواه تغیبر موضع داده‌بود حال روابط خود با مذهبیون را در بدترین وجه میدید. سیاست نزدیکی به روحانیت سنتی مثل مرحوم میلانی یا آ.خویی نتوانست انتظارات لایه مذهبی را برآورده کند. تا جایی که آ.شریعتمداری نیز که دارای مواضع زیگزاگی با دربار بود پس از ۱۷ شهریور روی دور مخالف با شاه افتاد. این درحالی بود که امام خمینی با جمله "شاه باید برود" رادیکال‌ترین خواست را در برابر پهلوی داشت. ۱۷شهریور عملا پایان گفتگوی شاه با مذهبیون بود. سیاست همسویی با روحانیت که با سفر شاه به مشهد در تیرماه ۵۷ آغاز شده بود. در شهریور ۵۷ به شکست انجامید و در آبان ۵۷ دولت شریف‌امامی که پروژه‌اش آشتی‌ملی بود سقوط کرد. در نهایت تیمسار ازهاری نیز که با وجود شغل نظامی روابط خوبی با روحانیت داشت هم ناتوان از بهبود رابطه بود.   ✅@Seidnima70