به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ارتش جزء بسیار لازمی از سازمان اجتماعی هر کشور است و مأموریت دارد که پشتیبان هدفهای ملی کشور باشد. یک سیستم نظامی به خودی خود نمی‌تواند وجود داشته باشد و همچنین معیار مشخصی برای تخمین و اندازه‌گیری استعداد و قدرت ارتش‌ها موجود نیست بلکه می‌توان گفت که قدرت هر ارتش وابسته به قدرت ملی کشور بوده و یکی از عوامل قدرت ملی می‌باشد. سایر عوامل قدرتهای ملی مانند موقعیت مکانی، منابع طبیعی، جمعیت، بنیهء اقتصادی، پیشرفتهای علمی و تکنیکی، سیستم مواصلاتی، نحوهء سیاسی، وضع ایدئولوژیکی، تعالیم و فنون و بالاخره بهداشت اجتماعی همگی روی سیستم نظامی یک کشور و طرز تشکیل آن مؤثر می‌باشند و حتی می‌توان گفت ارتشی که دارای یک ملت برای صلح و یا جنگ قائل است بطور محسوسی روی سیستم نظامی آن کشور مؤثر خواهد بود. از آغاز دهه 50 که پول نفت در ایران سرازیر شد، پای تسلیحات آمریکایی و مستشاران نظامی آنها هر روز افزون تر از گذشته شد. کار به جایی رسید که شاه با خیال راحت از ارتش شاهنشاهی، ایران را ژاندارم منطقه نامید. اما غافل از این بود که بدنه ارتش را همین فرزندان ملت تشکیل می‌دهند که آنچنان همسو با سیاست‌های شاه نیستند. برای پی بردن به عمق این رویدادهای به دیدار امیر«سیدحسام هاشمی» رفتیم و با او به سخن نشستیم. ادامه دارد...