#یک_پند_یک_معرفت ۳۲۵ ✍گفتیم هدایت فقط از جانب خداوند است. در زندگی روزمره، همه ما در بین خواطر اربعه (ربانی، مَلکی، نفسانی و شیطانی) گرفتاریم و در تفکیک آن از هم برای انتخاب خاطر مَلکی عاجزیم. بدانیم همیشه در زندگی گویی پشت چراغ قرمزی ایستاده ایم که سر چهار راه و چهار عدد است، و فقط یکی از آن ها همیشه سبز است و هم زمان دو چراغ سبز نمی شود. پس کسانی که مورد هدایت الهی قرار گرفته اند در اصل همان چراغ است که با خواطر مَلکی سبزشان می شود تا انجام اش دهند؛ و تا کسی در هدایت الهی قرار نگرفته است هرگز این چراغ صراط مستقیم برای عبور او با خواطر مَلکی سبز نخواهد شد و از چراغ قرمز شیطان عبور و جریمه خواهد شد. مثال؛ کسی که مادر پیری دارد هرگز دو چراغ سپردن به سرای سالمندان و نگهداری در منزل با تکریم بر او سبز نخواهد شد. شک و رَیب که از شیطان است، همان روشن شدن چراغ قرمزی کنار چراغ سبز بر انسان است که انسان گمراه چراغ قرمز شیطان را چراغ سبزی از خدا برای انجام کاری می بیند. ✍