پَرِ کاه، از دور یک موجود سبکبارِ سبکبالِ آزادِ خوشگذران به چشم می آید، از اندوه خالی است، بی دغدغه خودش را به دست باد سپرده است، رقصانِ رقصانِ رقصان؛ از دل پر آشوب او چیزی نمی دانند...