#مواعظ ✅«آتي بالشدّة بعد الرّخاء و بالرّخاء بعد الشدّة» بعد از آسایش شدت و بعد شدت آسایش را قرار دادم 🔺این طبیعی این عالم است. می‌خواهد ما را #امتحان کند که آیا در گشایش به طرف او می‌رویم؟. اگر در گشایش‌ها به طرف خدای متعال رفتیم، در شدّت هم به طرف او می‌رویم. امّا اگر در گشایش‌ها غفلت ما را گرفت، در شدّت‌ها خیلی کمتر به سراغ خدا می‌رویم. البتّه رفتن در شدّت به سوی خداوند متعال خوب است، امّا آن‌که در حالت گشایش به سوی خدا می‌رود و از خدا تقاضا می‌کند در حال شدّت بهتر به سوی خداوند خواهد رفت. ⬅ لذا در روایات است وقتی بنده‌ای به درگاه خدا می‌آید و از خدا چیزی می‌خواهد، خدای متعال می‌فرماید: این صدا ناآشنا است، او را برگردانید، در وقت دیگر و خوشی‌ها خود به یاد ما نبوده است.نمی‌خواهد بفرماید دیگر نیاید، همین که به یاد خدا افتادیم عنایت خود خدا است. منتها این به یاد افتادن‌ها مختلف است، گاهی از روی شکم سیری است، اگر از روی شکم سیری واقعاً انسان بداند که این نعمت از خدا است، خودش چیزی ندارد، این خیلی بهتر است. 🔸«و بالرّخاء بعد الشدّة» بعد از شدّت رخاء است. «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرا» دو بار هم فرموده است. «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرا» تأکید است، دارد وعده می‌دهد که ما این وعده‌ها را باور کنیم در حالت رخاء به خود تکیه نکنیم، در حالت شدّت از او درمانده نشویم. در هر حالی به سوی او بیاییم. 🌸کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir