بسم الله الرحمن الرحیم موضوع : تأمّلی در بیان امام کاظم علیه السلام مَن لَم یجِد لِلاساءَةِ مَضَضّا لَم یکن عِندَهُ لِلاِحسانِ مَوقعٌ کسی که مزه رنج و سختی را نچشیده ، نیکی و احسان در نزد او جایگاهی ندارد. بحارالانوار، جلد78،ص333 1⃣ فلسفه برخی بلاها، و مصیبت ها، آن است که قدر و مزه نعمتها را بفهمیم و شکرگذار بشویم 2⃣ در تربیت فرزندان، بر آوردن پی در پی خواسته های آنان، إشتباه محض است نباید آنان را دائما در ناز و نعمت قرار داد چرا که دیگر هیچ إحسان و خدمتی را، نمی بینند، تلاش و زحمت والدین نمودی ندارد و حتی جسور و طلبکار می گردند 3⃣ کسی که اهل رنج، مصیبت، فقر، درد و مرض نبوده، نمی تواند مشکلات مردم را بفهمد و دغدغه ای برای حلّ آن ندارد مثلا فلان مسئول، مسئولیتی که مردم به او احسان کرده اند را نمی بیند، چرا که دائم همیشه در نعمت و حقوق نجومی بوده اما مثل شهید رجائی که قبلا چون دست فروش بوده، مشکلات را دیده، اهل خدمت و دارای فهم نعمت است و خوبیها و موقعیت خوب را قدر دان هست 4⃣ برخی اعتراض های برخی مردم، در خواست منطقی نیست، گاهی خدمات وسیع، و سریع و مستمرنظام اسلامی، برای برخی شهرها، محلات و برخی افراد باعث می شود آنان، خدمات جدید و خبرهای مهم پیشرفت برایشان عادی و معمولی باشد، مثلا برخی خدمات زمان شاه یا برخی کشورها را مثال می زنند و برایشان جذاب است برای آنکه بسیار در رنج و عذاب بوده اند و با دیدن یک خدمت هر چند کوچک، خوشحال و قدر دان عافیت می گردند دلیلش آنکه، خوبی ها را در کنار بدیها می بینند اما در نظام اسلامی برخی افراد و برخی مناطق کمتر و بلکه اصلا مشکلات نداشته اند و دائم خدمات نظام شامل آنها شده لذا خوبیها و موقعیت و پیشرفت انقلاب اسلامی برای آنها، جایگاهی ندارد 5⃣ برای درک إحسان باید بدی ها و مشکلات سابق را برای خود و دیگران یاد آوری کرد به قول فُضیل عیاض، با آویزان کردن پوستین و تن پوش کهنه خود در دفتر کار خود می گفت : پوستینت را یادآورإی عیاض چرا که با یادآوری بدبختیها، اکنون با غرق نعمت شاکر خواهیم شد نه شاکی 6⃣ غالبا افرادی که معترض و یا اهل طغیان هستند کمتر از همه مشکلات و مصائب را درک کرده اند چرا که دائم در رفاه و راحتی بوده نه در جنگ بوده و نه فقر یا مرض داشته لذا همیشه طلبکار و هیچ خدمت و پیشرفتی را حساب نمی کند و دائم نق می زند و همیشه بدبین و بیشتر از همه است 7⃣ اگر خیرها را نمی بینیم و دائم هر چیزی را شرّ و بدی می بینیم چون مشکلات را ندیده ایم و یا یادمان رفته و إلا قدر عافیت را می دانستیم 8⃣ نابرده رنج، نه اهل سپاس در مقابل احسان است و نه اهل إحسان به دیگران! چون احسان را احسان نمی بیند نه خوبی را می بیند و نه خوبی می کند 9⃣ انسان زمانی مطیع می شود که محسن و احسان را بشناسد بنابراین جامعه ای اهل دین و بندگی می شوند که معرفت و شناخت آنها اصلاح بشود هر چقدر جهل به نعمت و مُنعم بیشتر باشد، جرم و جنایت بیشتر، چرا که درکی از احسانهائی که به او شده و می شود ندارد 🔟 برای عده ای باید تلخی و سختی را ایجاد کرد آنان که اصلا نچشیده اند و تجربه کمبودها را نداشته اند و برای برخی، مصائب و مشکلات را یاد آوری کرد چرا که یادشان رفته، لذا بسیار خوب است که گاهی برای خود ریاضت های شرعی ایجاد کنیم در خوردن، در خوابیدن، در خدمت و حضور در اردوهای جهادی، تا قدر نعمت، سلامت، امنیت و خوبیها را بدانیم اللّهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم حمید اکبری1402/4/18قم https://eitaa.com/serathamed