بسم الله الرحمن الرحیم موضوع : توکل یا تربیت قَالَ اميرالمؤمنين علیه السلام مَنْ ضَیَّعَهُ الْأَقْرَبُ أُتِیحَ لَهُ الْأَبْعَد». کسی را که نزدیکانش واگذارند، بی‌گانه او را پذیرا می‌گردد» ✍ نکات: 1⃣ اگر خانواده و نزدیکان به فرزندان بی اعتنایی کنند، رفقای ناباب و دشمنان او را زیر چتر خود می گیرند و او را منحرف و تبدیل به سرباز دشمن می کنند 2⃣ اگر نزدیکان، انسان را مورد بی مهری قرار دادند جای نگرانی نیست باید به خدا توکل کرد و افراد غریبه از انسان حمایت می کنند 3⃣هنگامى که ما از مغزهاى لايق و آماده و افکار بلند و استعدادهاى سرشار جوانانمان استفاده نکنيم آنها از ميان ما فرار کرده و دورافتادگان از نيروهاى آنها استفاده مى کنند که اين ضايعه اى است بزرگ و غير قابل جبران. 4⃣ اگر عزیزان و فرزندان ما به افراد ناباب، غریبه ها و دشمنان گرایش دارند برای آنکه ما توجه لازم را به آنان نداشته ایم 5⃣ هرچقدر دایره نزدیکان نسبت به فرزندان دورتر شود، طبیعی است که آن دلسوزی لازم را ندارند و کمتر و بلکه دغدغه کمک و تربیت ندارند 6⃣ ممکن است معنا قابل تعمیم باشد یعنی بگوییم اگر درست از سرمایه عُمر،ثروت، مقام، مدرک و شهرت، تدبیر، مواظبت و مدیریت نکنیم دیگران که مالک این موارد نیستند برایش برنامه مهیا کرده و از آنها سوء استفاده می نمایند، پس زودتر برای دارائی های خود تدبیر داشته باشیم 7⃣ از این حدیث یک قاعده کلی را بیان می کند که با آن می توان ده ها مصداق را استنباط کرد مانند الف_همسران نسبت به یکدیگر ب_والدین نسبت به فرزندان ج_خانواده نسبت به فامیل د_مسئولین در مقابل مردم ه_همسایه ها نسبت به هم و_امام جماعت نسبت به محله مسجد و،،،، ✍ نتیجه : این حکمت نهج‌البلاغه دو معنای متفاوت دارد یک معنای آن توجه به توکل داشتن و نا اُمید نشدن هست و معنای دیگر آن، هشدار تربیتی هست که اگر مواظب عزیزان خود نباشیم، دشمن و غیر دلسوز،از آنها حمایت می کنند اللّهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #توکل_تربیت_نهج_البلاغه کانال مطالب تولیدشده توسط حمید اکبری پاسخگوی حرم رضوی https://eitaa.com/serathamed همدان 1402/7/30