بسم الله الرحمن الرحیم موضوع : معیار معاشرت ✍مقدمه: قال الكاظم عليه السلام إيّاك و مُخَالِطَهُ الناس و الاُنس بهم إلّا أن تَجِدَ مِنهُم عَاقِلاً و مَأْمُوناً فأنس به و أهرب من سايرهم كهربكَ مِن السباع الضاريه بپرهیز از معاشرت با مردم و انس با آنان مگر این که خردمند و امانت داری در میان آنها بیایی که در این صورت با او انس گیر و از دیگران بگریز به مانند گریز تو از درنده های شکاری تحف العقول، ص ۴۲۰ با تأمّلی در حدیث مذکور نکات زیر به دست می آید 1⃣ معیار معاشرت با هر کسی، دو عنوان(عاقل، و أمین بودن) هست 2⃣ اگر کسی عاقل یا أمین نبود مانند حیوان وحشی تلقّی می گردد، یعنی از دایره انسانیت خارج می شود (السباع الضاریه) 3⃣ با توجه به حرف واو، نشان می دهد که هر دو (عقل و أمانت داری) باید با هم باشد، و إلّا با حرف عاطفه ( أو) می فرمود نه واو 4⃣ قالب (إیّاک و فلان) در ادبیات عرب، باب تحذیر است یعنی اگر نهی در این قالب بیان شود دو نکته دارد1_سرعت نهی 2_شدت نهی نتیجه اینکه اصلا نباید با غیر عاقل و أمین، هیچ وقت، حتی مدت کوتاه، مجالست داشت 5⃣ اگر أعضای خانواده و أفراد جامعه، با یکدیگر هم دل، مُتّحد، و مأنوس باشند باید عقل و امانت داری آنها إرتقاء یابد 6⃣ ظاهرا عقل باعث أمانت داری می گردد 7⃣ کسی که عاقل و أمین نیست حتی حیوان أهلی هم نیست بلکه حیوان وحشی است که نمی شود و نباید با او اُنس گرفت 8⃣ النِاس شامل همه أفراد حتی اهل إیمان و نماز، و،،، می شود یعنی نماز لازم است اما اگر عاقل و امین نیست باید از او فاصله گرفت اللّهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم کانال مطالب تولیدشده توسط حمید اکبری پاسخگوی حرم رضوی https://eitaa.com/serathamed تهران1402/11/17