💠تربیت نسل مهدوی اگر فرزند، گاهی برای یک بار خلافی انجام داد، بهتر است که انسان خود را به غفلت بزند و چنین وانمود کند که متوجه نشده است؛ به خاطر یک تخلّف، نباید پرده‌دری و افشاگری کند. باید طوری عمل کند که بچه تصور نماید که والدین،  فکر می‌کنند اصلاً ممکن نیست فرزندی جرأت و جسارت بر امثال این گونه کارها را  داشته باشد...برخورد کریمانه بخصوص در مواردی که خود کودک، تلاش دارد که خلاف را پنهان نماید و می‌خواهد که والدین متوجه کار زشت او نشوند. در این گونه موارد، «گذشت و پرده‌پوشی»، سازنده‌تر است و اگر آشکار کنیم، چه بسا فرزند گستاخ‌تر شود و دیگر از آشکار شدن آن واهمه‌ای نداشته باشد. اگر کار خلاف را دوباره مرتکب شد، بهتر است که در پنهانی و به طور خصوصی، به او تذکر داده و سرزنش نماید و قضیه را در نظرش مهم جلوه دهد و به او بگوید: مبادا کسی از این کار تو مطلع شود،...که بین مردم رسوا و مفتضح خواهی شد!... همچنین ملامت و سرزنش، نباید در هر مرتبه و آن هم زیاد باشد؛ زیرا در این صورت به شنیدن سرزنش عادت می‌کند و برایش عادی می‌شود و قباحت و زشتی عمل در نظرش از بین می‌رود و دیگر «سخن»، هرگز در دلش اثر نمی‌بخشد. ♥ 💚@seshanbemahdavi_omd