‌ هر آرزو مثل یه پرنده است که دوست داری بگیریش و مالِ خودِ خودت باشه. لابد برای گرفتنش هزار و یک نقشه هم می‌کشی. خوبی‌اش اینه که هر کسی بیفته دنبال پرنده‌های آرزوش، دیر یا زود بالاخره به چنگش میاره. اما چه سود که درست از همون لحظه خودش اسیر می‌شه. هر روز ترس اینو داره که نکنه پرنده‌هام پر بزنند و پشت سرشون رو هم نگاه نکنند. پس بهتره خودت هم مثل یه پرنده دلبسته زمین نباشی و هر وقت دلت خواست بتونی پر بزنی! اگه خودت هم یه پرنده شدی تو جمع پرنده‌ها اون وقت لازم نیست حسرت پر زدن بقیه رو بخوری! تو شایسته سیمرغ شدن هستی وقتی همه خوبی‌ها رو در خودت جمع کرده باشی. اون وقت آنقدر بزرگ و بلند شدی که خود پرنده‌ها سمتت پرواز می‌کنند. خودشون برات آواز می‌خونند. ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا... سپس آن مرغان را بخوان، که به سوی تو شتابان پرواز کنند... سوره بقره، آیه دویست و شصتم ‌🌐setare114.ir 🔰 instagram 🆔 @jkqk_ir